Bij aankomst werd ik verrast met een kamer waarbij ik een uitzicht heb over het meer en de Alpen, met als bonus ook de Mont Blanc bij helder weer. In het huis zelf wonen verder een alleenstaande moeder, haar oude vader (de eigenaren van het huis) en vier andere expats. Men is hier altijd in voor een praatje en elke woensdag gaan de wijnflessen open waarbij iedereen gezamenlijk eet. Mijn kamer is bovendien perfect  gelegen:  vijf minuten lopen van het werk af en een ideale omgeving om te hiken/hardlopen. Hier in Zwitserland zijn genoeg bergen waar je naartoe kunt gaan. En daar maak ik gretig gebruik van.

Men werkt hard bij EPFL, echter gaat dat soms ten koste van de spontaniteit. Collega’s die s ’avonds of in het weekend doorwerken zijn geen uitzondering en de vrijmibo’s zijn opvallend rustig. Gelukkig zijn mijn huisgenoten regelmatig in voor gezelligheid of een gezamenlijke hike. Maar ik moet wel toegeven: de Zwitsers weten goed los te gaan tijdens het Fête des Vendanges (wijnoogstfeest). Je kunt het vergelijken met onze Koningsdag, maar dan een weekend lang met carnavalsachtige optochten in de middag. In plaats van ‘alaaf’ te roepen kun je hier allerlei wijnen uit de regio proeven, met als bonus meer crêpe-kraampjes dan dat Neuchâtel inwoners heeft.

Neuchâtel produceert dus zijn eigen wijn, en dat is duidelijk te zien aan al die wijngaarden en de grote wijnafdeling bij de supermarkt. Hoewel ik zelf niet de grootste wijnliefhebber ben, ben ik het tijdens mijn stage hier steeds meer gaan waarderen. Stiekem vind ik het wel jammer dat zij hun wijn niet exporteren en dat ga ik na afloop missen.