- Corona , Mensen , Student
- 18/03/2020
"Ik voel de paranoia van mijn ouders die ver weg zijn"
We hebben allemaal wel eens een dagje, vrijwillig of noodgedwongen, thuisgewerkt. Maar hoe geef je vorm aan je werk of studie nu we collectief voor langere tijd op huis zijn aangewezen? Hoe blijf je gefocust, hoe houd je je team bijeen, wat zijn de tips, tricks en valkuilen? Cursor belt elke dag met een ‘lotgenoot’. Vandaag de crisis vanuit het perspectief van een international: bachelorstudent Computer Science & Engineering Hamshini Suresh.
Geboren in India, gewoond in Ethiopië, Saoedi-Arabië en nu hier in Nederland. Dat is meer rondreizen dan ze de komende weken zal doen. Ze werkt vanaf haar eettafel in haar appartement in Eindhoven.
“Ik deel het appartement met een PhD-student die momenteel afwezig is voor haar jaarlijkse vakantie. Ze is hier niet meer geweest sinds de eerste van deze maand en dat zal waarschijnlijk nog wel langer gaan duren, gezien de huidige situatie. Dus ik heb het huis voor mezelf, wat soms leuk is, als het maar niet te lang duurt. Ik ben een sociaal mens en nu heb ik niet echt directe communicatie; alleen videogesprekken of de optie te appen. Ik bel mijn ouders vaker nu zij ook al twee weken thuis werken. We praten over hoe het met ons gaat, zij vervelen zich ook. Mijn zus zou me volgende maand komen bezoeken, maar dat zal waarschijnlijk worden uitgesteld of geannuleerd.”
"Ik blijf veel binnen, maar ik ben gezegend met twee balkons, waar ik veilig wat frisse lucht en zon kan krijgen. Aangezien ik aan het kanaal woon, ga ik daar ook veel heen. Ik doe mijn boodschappen met een vriend die bij mij in de buurt woont, maar we blijven op afstand. Ik winkel één keer per week, zoals normaal, en probeer niet te hamsteren. Mijn andere vrienden heb ik niet meer gezien sinds de universiteit gesloten is."
Ver van huis
“Ik denk dat deze situatie voor internationals moeilijker is. We hebben niet alleen onze eigen zorgen; we voelen ook de paranoia van onze ouders die ver weg zijn. Je bent ver van huis, alleen, niet in staat om even samen te zijn met een vriend die je hier hebt leren kennen; vrienden die je familie zijn geworden hier. Hierdoor kunnen internationals zich eenzaam voelen.”
"Mijn ouders willen de geruststelling dat het goed met me gaat. Dus we videobellen dagelijks, een minuut of twee kan al genoeg zijn. Ik heb het geluk dat het tijdsverschil slechts één of twee uur is, afhankelijk van de zomertijd of wintertijd. Ik ken internationals die maar één keer per week bellen vanwege tijdsverschillen van wel negen of tien uur. Als je wakker wordt, slaapt de ander en vice versa. Maar het thuiswerken nu maakt het wel makkelijker om zo'n telefoontje te plannen.”
Lees verder onder de foto.
Hamshini heeft ook een tip voor andere internationals, waar overigens ook de Nederlanders baat bij hebben: “Ik ken veel internationals die gewoon thuisblijven. De zon schijnt eindelijk, wat in februari niet vaak het geval was. Dus mijn tip aan andere internationals: ga naar een park - kies een afgelegen stukje - voor frisse lucht. Dit is essentieel voor je gezondheid en welzijn.”
Het wordt strenger
'Ik denk dat de situatie hier na verloop van tijd strenger zal worden. Ik kijk elke dag op de RIVM-website voor updates; het aantal nieuwe besmettingen blijft stijgen, vooral omdat de meeste mensen de maatregelen niet serieus nemen, denk ik. We zien China herstellen omdat mensen daar binnen blijven, maar hier zie ik mensen nog steeds veel socializen. Als mensen de regels van 'sociale afstand houden' niet volgen, kan dit zo een maand of twee duren. "
'Mijn ouders en mijn zus zijn momenteel in Saoedi-Arabië, waar de maatregelen veel strenger zijn. Ze hebben daar grote en lokale supermarkten en alle grote supermarkten zijn gesloten. En dan is er nog het reisverbod. Als ik terug had gewild, moest het vorige week geregeld worden of anders niet.”
Alternatieven voor de examens
Wat studeren betreft, heeft Hamshini genoeg te doen. Maar het is soms moeilijk om de motivatie te vinden. "Ik maak me een beetje zorgen over studievertraging. Deze periode doe ik mijn bachelor-eindproject en we werken in een groep van tien. De overgang van samen in een kamer werken naar alles online communiceren, is moeilijk. Mijn BEP zal echter doorgaan en eindigen volgens schema, daar maak ik me niet zo veel zorgen over. Maar ik maak me wel een beetje zorgen over mijn examens. Het klassieke papieren examen van één vak wordt vervangen door een mondeling Skype-examen. Het onderwerp is erg theoretisch, dus ik weet niet hoe ik daarvoor moet studeren om dit nieuwe type test te halen."
"Je hebt nu wel alle tijd om te studeren, maar je weet niet hoe en waarop je je moet concentreren, omdat je niet weet wat je in het examen kunt verwachten. Lessen kunnen online worden gegeven, maar examens zijn niet zo eenvoudig online te regelen. Gezien hoe het onderwijs hier werkt, denk ik niet dat mensen ooit gedacht hebben dat er zo’n soort crisis zou komen en daardoor moeilijkheden hiermee ervaren nu. Op mijn oude school was er elk jaar een korte periode met virtueel onderwijs. Dat helpt om voorbereid te zijn op periodes van crisis. Misschien is dat hier ook een idee. Er zijn zoveel mensen die examen moeten doen, en er komen zoveel examens aan. Wellicht moeten we voor sommige vakken overstappen op een meer projectmatige aanpak als deze situatie aanhoudt in de volgende periode? Maar ik ben optimistisch: ik denk niet dat deze situatie tot het einde van het academisch jaar zal duren."
Discussie