Hoeveel zou het opleveren als mannen even veel gaan verdienen als vrouwen? Het was eigenlijk een retorische vraag van de Nijmeegse hoogleraar Marinel Gerritsen. Zij is een van de makers van de nieuwe monitor Vrouwelijke Hoogleraren, die donderdag verschijnt.

Maar het valt uit te rekenen. Mannelijke hoogleraren zitten vaker in salarisschaal achttien dan hun vrouwelijke collega’s, blijkt uit de monitor: twee op de vijf tegen één op de vijf. De anderen zitten vrijwel allemaal in schaal zestien.

Dit verschil valt om te zetten in een bedrag, al is het een berekening met de natte vinger. Het is bijvoorbeeld niet bekend of de professoren het minimum van hun loonschaal verdienen of het maximum. In de hoogste salarisschaal scheelt dat maandelijks tweeduizend euro. Laten we ervan uitgaan dat ze allemaal in het midden zitten.

Dan zou het grofweg 6,2 miljoen euro schelen als mannen net zo vaak in een lagere salarisschaal terechtkwamen als vrouwen. Nog eens 1,7 miljoen en vijf miljoen euro valt te besparen door hetzelfde te doen bij de universitair hoofddocenten en universitair docenten. In totaal scheelt de sekseongelijkheid dus 12,9 miljoen euro.

Het verschil is mogelijk nog groter, want universiteiten werken veel met toelages, zegt hoogleraar Gerritsen. “Ben je afdelingsvoorzitter, krijg je vijfhonderd euro extra in de maand. Van dat soort beloningen wemelt het. We hebben daar geen zicht op.”

Het verschil in beloning kan deels worden verklaard door de bestuursfuncties die mannen vaker dan vrouwen vervullen. Maar dan nog is de kloof wijd. Gerritsen: “Zoveel bestuursfuncties zijn er niet.”

Omgekeerd zou het 1,1 miljoen euro kosten om vrouwelijke hoogleraren dezelfde beloning te geven als mannen. En voor nog geen drie miljoen euro extra gaan ook alle universitair docenten en hoofddocenten even veel verdienen.