Dapper zette een gezelschap van gedreven muzikanten en zangers zaterdag de tanden in deze compositie van de Italiaanse componist, die onder anderen Napoleon en collega Beethoven tot zijn bewonderaars mocht rekenen. Het muzikale track record van de uitvoerders was divers. Van het zestigtal studenten in het koor kwam een kleine meerderheid van durfals zonder enige ervaring; daarnaast werd het koor versterkt door enkele tientallen iets oudere en meer ervaren zangers van zowel binnen als buiten de universiteit.

“Het is in theorie natuurlijk leuk om zoiets te doen met alleen studenten. Maar als je alleen mensen vraagt die echt heel weinig tot geen ervaring hebben, krijg je zo’n stuk gewoon niet van de grond. Door ook wat oudere koorleden uit te nodigen, bereik je een beter resultaat én kunnen de nieuwkomers gemakkelijker meekomen”, legt Den Hartog uit. Het orkest werd volgens hem voor zo’n tachtig procent gevormd door leden van verschillende studentorkesten, met versterking van en coaching door enkele professionele muzikanten.

Overweldigend

Vooral voor nieuwbakken koorzangers kan een klassiek stuk zoals dat van Cherubini nogal overweldigend zijn, schetst Den Hartog. “Je krijgt opeens bladmuziek in handen, daar staat heel veel op. Eigenlijk moet je opnieuw leren lezen en tegelijkertijd heel goed luisteren naar wat er om je heen gebeurt. Vaak werkt het het beste om de mensen die wél goed weten wat ze aan het doen zijn, een beetje na te apen.” Volgens hem stond de zaterdagochtend vooral in het teken van kennismaken, inzingen en dingen uitproberen, “daarna zijn we snel samen aan de slag gegaan. Na de lunchpauze was het eigenlijk al gauw vooral een kwestie van de punten op de i zetten”.

Den Hartog is dik tevreden over het resultaat. “Voor één dag repeteren hebben we iets heel bijzonders in elkaar weten te zetten. Ook de dirigente (Donia Surowiec, die onder meer Quadriviums koor Vokollage dirigeert, red.) had niet verwacht dat we dit zouden bereiken.”