- Student , Intro
- 15/08/2016
INTRO 2016 | Blij met een (heel) ei
Hoe pak je een ei zo in dat het heel blijft als je hem van zes meter hoog naar beneden gooit? Dat was de centrale vraag van de ‘business case’ waaraan de nuldejaars van Technische Natuurkunde maandagmiddag werden onderworpen. De middag werd uiteraard afgesloten met de ultieme test ten overstaande van de deelnemers, waarvoor studievereniging Van der Waals een hoogwerker had afgehuurd.
De bewuste hoogwerker staat al naast gebouw Ceres te wachten, terwijl de nuldejaars met allerhande opdrachten punten proberen te vergaren waarmee ze materialen konden ‘kopen’ om de eieren in te pakken. Niels Smith, secretaris van de Introcommissie van de studievereniging, bemant de balie van het winkeltje bij de loopbrug tussen Flux en Cascade. In het begin was vooral de pudding populair, vertelt hij. “Maar inmiddels gaat de duct tape ook heel hard.”
Dit onvolprezen wondermiddel blijkt vaak toch de beste methode om van een berg aan materialen (te koop zijn onder meer bananen, flesjes water, ballonnen, marshmallows, veren, sponzen, rietjes, satéprikkers, kranten, stroop, boterhamzakjes, touw en popcorn) een coherent geheel te smeden. Het zout is niet erg populair, zegt Smith. “Terwijl dat opgelost in water toch een vloeistof oplevert met extra drijfvermogen.”
De mogelijkheden zijn legio, en dat blijkt ook uit de variatie in oplossingen van de zestien verschillende groepjes. Volgens Niels Smith zijn er zelfs al eieren gekookt om de kansen te vergroten. Groepje TN 2 kiest voor een puntzak gevuld met propjes papier, gestut door satéprikkers en (hopelijk) afgeremd door vier met getekende gezichtjes opgefleurde ballonnen. De concurrenten van TN 10 kiezen juist voor twee bekertjes gevuld met sponzen en gelatinepudding. De vraag is nog welke kant het best eerst op de grond moet komen – daarover wordt druk gediscussieerd.
Intussen zit een arme nuldejaars van TN 5 met een ingepakt ei in zijn handen. Stijn Daemen is hiertoe veroordeeld, omdat hun constructie door de gebruikte satéprikkers niet blijft staan – en ze kunnen het risico natuurlijk niet nemen dat het ei voortijdig sneuvelt. Uit de groep wordt gesuggereerd dat hij zelfs maar mee moet springen, maar dat idee wordt direct afgeschoten door de intro-ouders. “We hebben hem niet voor punten gekocht, dus dat is tegen de regels!”
De winnaar - die het best scoorde op originaliteit, stuiteigenschappen en natuurlijk heel gebleven eieren – was groep TN 3. Nadat ze een Hema-taart met foto van de Introcommissie van Van der Waals overhandigd hadden gekregen, trakteerden zij het publiek op een verrassende toegift: een indrukwekkend uitgevoerde ‘haka’ om de overwinning te vieren.
Discussie