Borg die niet of slechts deels wordt terugbetaald om onduidelijke redenen, huisvredebreuk, onverklaarbaar hoge kosten voor reparaties, slechte bereikbaarheid van de verhuurder. Het zijn slechts enkele klachten van bewoners van Luna, één van de twee woontorens op de TU/e-campus. In het pand, dat in september 2016 in gebruik werd genomen, wonen op vloer twee tot en met dertien vooral studenten. Cursor sprak de afgelopen maanden met een groot aantal huurders en oud-huurders en ging ook op bezoek bij het Eindhovense hoofdkantoor van Camelot. 

“Camelot kwam meerdere keren zonder mijn toestemming mijn kamer binnen. Bijvoorbeeld om mijn afzuigkap te vervangen”, vertelt Yaoge Liu, oud-promovendus bij Technische Natuurkunde en sinds mei  2019 werkzaam bij ASML. “Ze hadden me niet vooraf benaderd en ik merkte pas dat ze in mijn kamer waren geweest toen ik thuiskwam. Toen besloot ik een briefje op mijn deur te hangen: ‘Ga niet zonder toestemming naar binnen’.” Real estate manager van Camelot Joost van Kasteren zegt hierop: “Wij zullen nooit zomaar een huis binnengaan zonder toestemming. Wij spreken eerst af met de huurder wanneer we komen.”

Complexe beheersituatie

De beheersituatie van gebouw Luna is complex. De TU/e is eigenaar van de grond waarop Luna staat, maar Camelot is eigenaar van het gebouw. Daarnaast huurt de TU/e de onderste verdiepingen weer van Camelot en gebruikt deze gedeeltelijk zelf, en onderverhuurt ook weer ruimtes aan de Spar, aan communitycafé Hubble, aan kinderdagopvang Korein, et cetera. Dit maakt dat er geen standaard afbakening is van rechten en plichten. Zo zijn voor de TU/e de bewoners van de bovengelegen studio’s geen contactpersonen.

De TU/e en Camelot hebben afgesproken dat maximaal vijfentwintig procent van het bruto vloeroppervlak van de woontoren (verdieping twee tot en met dertien) gebruikt mag worden om andere personen dan TU/e-studenten of -medewerkers te huisvesten. Dit heeft er mee te maken dat er ten tijde van het zoeken van een marktpartij voor het beheer van Luna geen partij was die het gebouw met uitsluitend studentenwoningen wilde exploiteren.

Huurders veroorzaken problemen onderling

De problemen in Luna gaan soms verder dan alleen klachten van bewoners richting Camelot. Zo veroorzaakte een groep huurders vorig jaar problemen voor een andere huurder. Oktober vorig jaar was er overlast van sigarettenpeuken en andere troep die vanuit de ramen van Luna terecht kwamen op de speelplaats van kinderdagopvang Korein. Cursor maakte er in een artikel melding van. Oud-promovendus Liu: “Ik hoorde hiervan en ik weet dat mensen illegaal roken in hun kamer. Sommigen hebben zelfs de rookmelders handmatig uitgezet, omdat dat niet al te moeilijk was.”

"Dit is niet acceptabel”, zegt Van Kasteren namens Camelot. “Als wij dat toch constateren, krijgt de overtreder een boete. Er hangen genoeg bordjes waarop staat dat het niet mag. Hier is ook communicatie over met de huurders."

Dorine Peters, directeur van Dienst Huisvesting van de TU/e, noemde dit gedrag vorig jaar, evenals Van Kasteren, "volstrekt onacceptabel". Zowel Camelot als de TU/e namen het heel serieus op, vertelde ze, en volgens haar wees Camelot de bewoners op alle mogelijke manieren op de gevaren en de risico’s van hun asociale gedrag. "Dit doen zij door het rondsturen van e-mails, aanplakken van posters in gemeenschappelijke ruimten en individuele kamers, aanspreken van passanten in de lobby en het houden van extra toezicht in de omgeving."

Inmiddels heeft de speelplaats een permanente overkapping gekregen.

Toegang

In De Bunker kon je alleen met een pasje binnen, vertelt Zhu. "Hier in Luna is dat ook de bedoeling, maar je kunt zonder pasje via een achterdeur van café Hubble ruimtes van de cultuurverenigingen in." Cursor liep samen met Zhu het rondje en inderdaad, ook de redacteur kon zonder pasje of autorisatie in alle trainingsruimtes en algemene ruimtes komen via de deuren van Hubble. “Er zijn enkele keren overlast en beschadigingen geweest in de algemene ruimtes”, zegt Zhu. “En we hebben wel eens sigarettenpeuken en bierflesjes gevonden in Corona, de conferentie-/voorstellingsruimte in Luna”, vult Beckers aan.

Terug naar de bewoners van Luna. Hugo Chaves, werkzaam bij ASML, heeft twee jaar in Luna gewoond en had nogal wat problemen. “Toen ik hier in de buurt een baan kreeg, was ik op zoek naar een woning. Ik wilde in een groot gebouw wonen met veel jonge mensen, omdat ik dacht dat het gemakkelijker zou zijn om op die manier nieuwe vrienden te maken. Luna vond ik online: op YouTube staan video's van de studio's. Ik nam contact op met Camelot voor een bezichtiging. Ze vertelden me dat ze geen bezichtigingen deden en dat ik het contract kon ondertekenen of dat ze anders genoeg andere geïnteresseerden zouden hebben. Dat was vreemd. Als ik geïnteresseerd ben in jouw eigendom, waarom laat je het me dan niet zien?”, vraagt Chaves zich af. Van Kasteren van Camelot ontkent dit en zegt dat “geïnteresseerden wel degelijk een bezichtiging kunnen krijgen.”

MyCastle

Chaves had echter een plek nodig en besloot het contract te tekenen. Chaves: “In het contract staan nogal wat vreemde kosten, zoals voor ‘MyCastle’; een website waarvoor je verplicht 202,50 euro moet betalen. Het enige dat je daar kunt doen, is je was-tegoed opladen. De website lijkt zo weggelopen uit de jaren negentig”, zegt hij.

Begin 2019 stapte steunpunt !WOON samen met enkele huurders van een Amsterdams studenten- en jongerencomplex van Camelot naar de rechter met vragen over de kosten voor MyCastle en buitensporige schoonmaakkosten. In april 2019 heeft Camelot die rechtszaak verloren en het bedrijf moest de huurders de kosten terugbetalen. Dat geld is niet automatisch aan alle huurders teruggegeven. Wie als Luna-huurder deze kosten ook betaald heeft, kan met een voorbeeldbrief die dit precedent aanhaalt, proberen de kosten terug te krijgen. 

En dan zijn er voor Luna nog andere contractkosten en kosten voor het tuinieren. "Voor welke tuin dan?", vraagt Chaves zich af. Van Kasteren in een reactie hierop: “Dit hebben we inmiddels aan alle huurders juist gecommuniceerd. Er is geen tuin, maar wel een dakterras.”

Geluidsoverlast: van seks tot skype

Wat betreft het ontmoeten van nieuwe mensen en het maken van vrienden was wonen in Luna een enorme teleurstelling voor oud-bewoner Chaves."Hoewel er mogelijkheden zijn om elkaar te ontmoeten, zo is er een tafelvoetbalspel aanwezig voor gemeenschappelijk gebruik, heb ik mijn buren daar nooit echt gezien. Er waren enkele buren met wie ik soms even babbelde, maar over het algemeen heerste er een erg kille sfeer in Luna.”

Honglei Li, masterstudente bij Scheikundige Technologie, kwam in september 2017 in Luna wonen. Zij ervoer al snel veel geluidsoverlast, die haar uit haar slaap hield. De bron van de overlast vond Li enkele dagen later: de buurman twee deuren verderop. “Kun je je voorstellen hoe slecht de isolatie dan is?”

Chaves herkent haar problemen: “De geluidsisolatie van de kamers was behoorlijk slecht. Ik hoorde mijn buurvrouw seks hebben, haar kizomba-muziek spelen en ik kon haar skype-gesprekken letterlijk volgen. En zij had ook problemen met mij, bijvoorbeeld wanneer ik mijn muziek draaide. Dat is best raar voor een compleet gerenoveerd gebouw. Na klachten kregen sommige studio's een behandeling voor betere geluidsisolatie.” Over die behandeling is Li niet bepaald te spreken: “Ik heb bij Camelot geklaagd en het enige dat geregeld werd, was wat kit tussen de openingen in de muur en plafond in mijn kamer, wat niet hielp.”

Oud-promovendus Yaoge Liu, die van juli 2017 tot september 2019 in Luna woonde, had tijdens die periode een vervelende ervaring met het oplossen van een schadegeval. Liu: “Toen ik een keer thuiskwam, merkte ik dat in mijn badkamer het glas van mijn douchedeur was gebroken. Ik weet dat ik dat niet had gedaan, dus ik dacht meteen dat iemand in mijn kamer was geweest. Hoe had dit anders kunnen gebeuren? Ik vroeg Camelot om de beelden van de beveiligingscamera’s. Ze vertelden me dat ze me die niet mochten geven, tenzij ik aangifte zou doen bij de politie. Maar ik had geen braakschade aan mijn slot of aan mijn deur als bewijs daarvoor. Ik ging googlen naar wat de kans kon zijn dat een dergelijke glasplaat vanzelf zou breken. Het bleek zeer onwaarschijnlijk, maar niet onmogelijk. Ik had geen bewijs dat Camelot het gedaan had, noch kon ik bewijzen dat iemand anders ingebroken had, dus besloot ik maar ‘dit is pech, het is vanzelf gebroken'. Dus gewoon ervoor betalen en het voorval snel vergeten.”

Cursor hield een enquête onder (oud-)Luna-bewoners over hun ervaringen. Hier reageerden 58 mensen op, zowel bewoners als oud-bewoners. De belangrijkste conclusies uit het onderzoek vind je in onderstaande illustraties.

Vuilnis opstapelen

Oliver van den Berg, Fontys-student Orthopedische Technologie, woont op dit moment nog in Luna. “Het zijn echt kleine kamers”, zegt Van den Berg. “Vijf Polen op één kamer, is wat je soms hoort. Er is vanuit Camelot geen controle, ook niet qua schoonmaak. Hier wonen allerlei culturen samen, met andere gebruiken. Neem ‘afval weggooien’: in een studentenhuis spreek je elkaar erop aan als iets niet klopt. Maar hier heeft iedereen een individuele kamer en werkt dat anders. Veel mensen stapelen hun vuil op in de gang naast hun kamer. Er is ooit wat van gezegd en toen werd het naast de container gezet in plaats van erin. Als je ingeschreven bent bij de gemeente kun je gewoon gebruikmaken van de containers met je stadspas. Maar veel internationals staan niet ingeschreven, terwijl dat wel verplicht is”, weet Van den Berg. Dat veel studenten zich niet inschrijven in hun studiestad is een bekend probleem. Specifiek over internationals zijn geen cijfers te vinden. 

Huisvestingsdirecteur Dorine Peters geeft aan dat “de vuilcontainers in het verleden niet altijd even goed werden gebruikt door de bewoners van Luna. Afval ging niet in de containers, maar werd ernaast gezet.” Van den Berg: “Er zijn dingen die fout gaan in Luna, maar dat is omdat ze (Camelot, red.) geen ervaring hebben met deze vorm van verhuur. Ze leren er wel echt van. In de communicatie is het soms wat kortaf, maar ik zie wel verbetering.”

Een keuken zonder afzuiging

Terug weer naar de gebruikers in de onderste etages. Sommige ruimtes in Luna kunnen zowel door bewoners als door verenigingen worden gebruikt, zoals de grote keuken. Onder andere Scala maakt daar regelmatig gebruik van. “Wij huren de ruimtes via Dienst Huisvesting, in een bruikleenovereenkomst met de universiteit voor Scala in zijn geheel. De lijn hierin is dus: Camelot, Dienst Huisvesting, Scala, individuele cultuurverenigingen. We mogen de contracten tussen Dienst Huisvesting en Camelot niet inzien. We hebben ooit één paragraaf opgestuurd gekregen, maar we kunnen onze rechten en plichten niet inzien”, zegt oud-Scalabestuurder Zhu.

Bijzonder, als je bedenkt dat de grote keuken die Scala huurt via Dienst Huisvesting, wordt beheerd door Camelot. En voor die keuken betalen ze behoorlijk wat geld: “8.400 euro per jaar, waarvan de TU/e 4.400 euro betaalt en wij de rest", aldus Zhu. "Dat is een hoop geld voor het gebruik van een keuken. Vrijwilligers koken daar voor de verenigingsleden die willen mee-eten. We gebruiken de keuken 41 weken per jaar, 5 dagen per week, 3 uur per dag. Voor dat geld zou je verwachten dat alles goed werkt, maar niets is minder waar. De hoeveelheid kookgerei is beperkt, evenals het aantal pitten.”

Er werden volgens haar ook steeds dingen gestolen uit de keuken, omdat één van de deuren niet op slot kon. "Dit is ondertussen verholpen door Camelot. Dat hebben we aangekaart bij de gebouwbeheerder van Luna, zij is gelukkig heel betrokken. De conclusie: nu zitten de keuken en de kasten daarin, op slot. De afzuiging, essentieel in zo’n keuken, werkt al twee jaar niet en er zijn veel lekkages geweest. In plaats van de afzuiging te maken, hebben ze een hittemelder in de keuken geïnstalleerd ter vervanging van een rookmelder die telkens afging, waarbij de brandweer moest uitrukken. Dat is geen oplossing”, aldus de masterstudente BMT.

Aanpak ventilatie

Oud-voorzitter van Footloose Jim Beckers vervolgt: “Vanuit Scala is al vanaf het begin duidelijk aangegeven wat we met die zalen zouden gaan doen. Alle verenigingen en Dienst Huisvesting zijn toen akkoord gegaan met het ontwerp, maar we merken nu dat dingen niet naar behoren werken. We hebben met veel mensen gesproken, waaronder Studium Generale en Dienst Huisvesting, waarna een werkgroep is samengesteld. Toen is er een onderzoek gestart en zijn er metingen gedaan. Er is behoorlijk wat vertraging geweest omdat er geen budget beschikbaar was, maar recent heeft het College van Bestuur van de TU/e geld beschikbaar gesteld om de installatie aan te passen. Hiervoor zijn we als Scala heel dankbaar, maar er is nog veel werk voor de boeg.”

Ad van Rooij, contractregisseur Beheer en Onderhoud bij Dienst Huisvesting, bevestigt dat het ventilatiesysteem nu stevig onder handen genomen gaat worden. Hij verwacht dat het project voor de start van het nieuwe collegejaar is afgerond. Van Rooij begrijpt dat het vervelend was voor de verenigingen dat ze lang hebben moeten wachten op de aanpassing voor de luchtbehandeling.

Van Rooij: “Dat komt onder meer doordat we flinke tijd zijn bezig geweest om het probleem in kaart te brengen, onder meer door engineering en metingen te doen. En het is een grote klus, waar we de middelen niet meteen voor beschikbaar hadden. We hebben als TU/e een beperkt onderhoudsbudget en we moeten elk jaar keuzes maken. Luchtkwaliteit en comfort is zeer belangrijk, maar er zijn ook wettelijk verplichte onderhoudswerken gericht op veiligheid die hogere prioriteit hebben. We zijn blij dat we deze verbetering nu kunnen gaan realiseren, want het is absoluut nodig.”

Komst Hubble

De komst van communitycafé Hubble in het voorjaar van 2018 op de begane grond van Luna bracht voor sommige bewoners ook ongemak met zich mee. Zoals voor ST-masterstudente Honglei Li: "Er waren regelmatig evenementen met luide muziek en mensen die ik na één uur 's nachts nog hoorde schreeuwen. Naar aanleiding daarvan nam ik opnieuw contact op met Camelot en vroeg of ik in ieder geval kon verhuizen naar een andere studio, verder weg van Hubble. Het antwoord was nee. In totaal heb ik één jaar in Luna gewoond. Ik zal nooit vergeten hoe ik me door mijn dagen heen worstelde door het gebrek aan nachtrust”, zegt Li. “Hoeveel koffie ik nam om wakker te blijven in de les, hoe hopeloos het me maakte. Het is al een uitdaging om alleen en ver van huis te zijn, laat staan als het je dan ook nog zo lastig gemaakt wordt. Gelukkig ben ik ondertussen afgestudeerd, maar mentaal en fysiek heb ik nog steeds last van die periode.”

Dat er af en toe geluidsoverlast is, is onvermijdelijk, vertelt ze. “Wij willen graag dat mensen hierboven rustig kunnen wonen. Camelot communiceert zelf heel weinig naar hun bewoners en samen met de TU/e proberen wij dit gat zoveel mogelijk op te vullen. Dit is af en toe lastig omdat niet alle bewoners een binding met de universiteit hebben. Via Facebook Messenger komen soms klachten binnen, zoals tijdens de introweek, met activiteiten, als mensen buiten blijven hangen, et cetera. Dat kunnen we niet voorkomen. We willen dat bewoners zich gehoord voelen, dus we nodigen ze dan uit voor koffie in de bar en bespreken het probleem”, legt Vossen uit.

“We merken dat bewoners ons vaak weten te vinden, ook als ze met problemen kampen. Zo is het al vaker voorgekomen dat er bewoners zijn die in het weekend per ongeluk hun kamersleutel in hun kamer hebben laten liggen. Bij Camelot is er in het weekend niemand bereikbaar. Helaas kunnen wij buiten een warme kop thee en een babbeltje niks voor ze doen”, zegt Vossen. Van Kasteren van Camelot ontkent dit en zegt dat bewoners "24 uur per dag met de klantenservice (+31(0)88 226 3568, red.) kunnen bellen en ook na kantooruren geholpen worden als zij zichzelf buitengesloten hebben.”

Verantwoordelijkheid

Nicole Ummelen, vice-voorzitter van de TU/e met huisvesting in haar portefeuille, zegt veel van de geluiden die in bovenstaand artikel staan te kennen en er geregeld overleg over te voeren. Ummelen: "We zijn weliswaar formeel geen partij - Camelot is de eigenaar en exploitant - maar we voelen toch een verantwoordelijkheid om te zorgen voor goede huisvesting voor onze studenten op onze campus. Daarom dragen we in onze regelmatige gesprekken met Camelot deze signalen over, en onze zorg daarover, en voeren we regelmatig overleg over oplossingen."

Oud-bewoner Chaves hoopt dat de universiteit wat verder zou gaan: “Dit is een universiteitscampus waar inmiddels veel studenten wonen. Ik vind dat de universiteit haar studenten moet beschermen en heel voorzichtig moet zijn met alles wat op het terrein gebeurt. Ik begrijp het als de universiteit zegt dat ze zelf niet aan huisvesting wil doen. Prima om het dan uit te besteden aan een andere partij, maar maak heel duidelijk wat daarbij de kaders zijn en wat wel en wat niet kan. Dit soort dubieuze praktijken zoals ik heb meegemaakt, zijn in niemands voordeel.”