Deze uitdaging wordt in het algemeen positief ontvangen door de kersverse studenten. Dit betekent echter niet dat het iedereen snel lukt om zich aan te passen aan deze nieuwverworven autonomie.

Toch zet ik de benadering van zelfgestuurd leren graag door in mijn coaching. Het helpt studenten om flinke stappen te maken in hun persoonlijke ontwikkeling. Wanneer een student zich het hoofd breekt over welk keuzevak nu de beste keuze is, geef ik aan dat ik daar geen antwoord op heb. Tegelijkertijd geef ik aan dat je je in het eerste jaar mag oriënteren op de mogelijkheden die er zijn. ‘Probeer uit en reflecteer op je keuzes’is dan mijn suggestie.

Wanneer studenten wat verder zijn in hun studie en nog moeite hebben om richting te geven aan hun ontwikkeling, krijgen ze van mij vragen en opdrachten die hen kunnen helpen hun passie te ontdekken. ‘Wat is mijn doel met deze studie eigenlijk? Hoe zou de ideale baan eruitzien? In wat voor een omgeving zie ik mijzelf? Welke capaciteiten wil ik gebruiken? Wat maakt dit doel belangrijk voor mij? Past het bij mijn visie en mijn passie?’

Wanneer ze even uit het hier-en-nu stappen en visualiseren hoe de toekomst eruit zou kunnen zien, verbreden ze hun gezichtsveld. In de nabespreking blijkt vaak dat deze vragen al zoveel losgemaakt hebben dat de student al een aantal acties heeft uitgezet.

Soms vertel ik het verhaal over de wijze waarop Walt Disney zijn imperium heeft kunnen bouwen. Naar verluidt had hij een strategie waarbij hij drie ruimtes gebruikte. In de eerste kamer liet hij zijn fantasie de vrije loop; hij visualiseerde het project en nam de tijd om alle voordelen van zijn nieuwe project te ontdekken. In de tweede kamer bedacht hij hoe hij de plannen kon realiseren en concentreerde hij zich met name op de benodigde mensen en materialen. In de derde kamer richtte hij zich op wat er mis kon gaan en kon hij zo zijn ideeën toetsen. Deze cyclus doorliep hij meermaals tot hij tevreden was en zijn project kon starten.

Waarom vertel ik dit verhaal aan studenten? Niet omdat ze allemaal de nieuwe Disney of Elon Musk moeten worden! Maar wel omdat ik duidelijk wil maken dat je met verbeeldingskracht zoveel kunt bereiken. Dromend over mogelijkheden krijg je ruimte en kunnen de mooiste ideeën opborrelen; ook over je toekomst. Het kan de student helpen te ontrafelen wat nodig is voor de gewenste verandering. Bovendien is het een leuke brainstormtechniek die studenten ook in een project kunnen toepassen. Ieder lid van de groep kan een van de posities innemen zodat de diverse perspectieven evenredig vertegenwoordigd zijn en tunnelvisie voorkomen wordt.

Ook in het kader van andere persoonlijke ontwikkelingsvraagstukken adviseer ik studenten om de kracht van de verbeelding gebruiken. Wanneer een student zich zijn ideale situatie voorstelt, roept dit vaak een prettig, ontspannen gevoel op bij hem. Natuurlijk wil dit niet zeggen dat alle problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen, maar het begin is wel gemaakt. De student heeft, door zijn eigen verbeelding te gebruiken, gevoeld dat hij zijn doel kan bereiken. Dit is een grote stap voorwaarts, ook al staat hij nog aan het begin van zijn veranderingsproces.

Dus mijn motto? Dream big!