Kijkend naar de gevolgen van het leenstelsel, kun je er bepaalde trends in ontdekken. Zo nam het Interstedelijk Studentenoverleg (ISO) april vorig jaar een enquête af, waaruit bleek dat studenten die noodgedwongen geld moeten lenen voor hun studie, vaker extreem vermoeid en emotioneel uitgeput zijn. Ze maken zich meer zorgen over het krijgen van een burn-out en zien vaker af van sociale activiteiten door de hoge kosten.

Het CBS berekende dat de gemiddelde studieschuld zal stijgen van 13.000 naar 21.000 euro door de invoering van het leenstelsel, een verhoging van ongeveer 61,5 (!) procent. Daarnaast vallen studenten met bosjes uit met psychische problemen, zoals de NOS het plastisch formuleerde. Dit is een onwenselijke situatie. Volgens het CBS gaan door de verhoogde studieschuld ook steeds minder studenten op kamers wonen. En dat is jammer, want dat versterkt de band die een student heeft met zijn of haar studiestad en onderwijsinstelling.

Ook de beleidsmakers van de TU/e vinden die band van cruciaal belang, omdat op die manier afgestudeerden sneller geneigd zullen zijn te gaan werken in Eindhoven en de Brainport. Daarmee zetten ze de stad en regio nog beter internationaal op de kaart. Het is dan ook opmerkelijk dat bepaalde partijen binnen de gemeente deze mening niet delen en onlangs een tijdelijke stop voorstelden op de afgifte van vergunningen voor studentenkamerverhuur. Iets dat zo belangrijk is voor de persoonlijke groei van een student en voor de stad en universiteit, moet juist gestimuleerd worden.

Gelukkig is het niet enkel ellende. Na het besluit van het kabinet om de rente op studieleningen te verhogen heeft het CDJA (de jongerenpartij van het CDA) het initiatief genomen om de pijn voor de lenende student te verminderen door een motie in te dienen bij het CDA-partijcongres. Die werd met een ruime meerderheid, bijna tachtig procent, aangenomen. De kern ervan: de rente van de studielening aftrekbaar maken van het belastbare inkomen. Voorzitter Lotte Schipper van het CDJA: “Door hier verandering in te brengen, vergroten we de koopkracht van oud-studenten, verkleinen we de negatieve effecten van het leenstelsel en verbeteren we de toegankelijkheid van het onderwijs.”

Nu maar hopen dat dit kabinet studentenwelzijn ook belangrijk vindt en daar naar handelt. Van de tendens om studenten als melkkoeien voor de staatskas te gebruiken - lees: invoering leenstelsel en renteverhoging studielening – moeten we af.