Het meten van tijd door middel van kalenders en horloges zit nu voor een groot deel van de wereldbevolking ‘ingebakken’. Gelukkig is het niet zo dat iedereen zich aan diezelfde kalender of datzelfde horloge hoeft te houden. Dat laatste komt natuurlijk door het feit dat onze aarde draait, maar het eerste is waar vanwege praktische, historische en religieuze achtergronden. Zo zijn wij bij de TU/e in de gelukkige omstandigheid dat wij enkele keren per jaar ‘gelukkig nieuwjaar’ tegen elkaar kunnen zegge

We vieren het traditionele westerse nieuwjaar op 1 januari van onze kalender. Onze Chinese collega’s vieren graag met ons hun nieuwjaar en het Iraanse nieuwjaar is dit jaar met een prachtig feest ingeluid waarbij alle collega’s welkom waren. Er zullen wellicht nog meer jaarwisselingen gevierd worden. Ze hebben echter allemaal gemeen dat het de éne dag nog het oude jaar is, en de volgende dag is het nieuwe jaar begonnen.

Het ‘nieuwjaar’ van de TU/e zelf werkt een beetje anders. Begin juli is het ‘oudjaar’. Twee maanden later is het dan tijd om elkaar een ‘gelukkig nieuwjaar’ te wensen bij de opening van het nieuwe academische jaar. Hier ligt een soort ‘niemandsland’ van twee maanden tussen. Twee maanden waarin niet alleen tijd is voor vakantie, maar ook tijd om eens lekker je bureau op te ruimen en álle stukken te lezen waar je nog niet aan toegekomen was. Tijd om je te verdiepen in bepaalde zaken. Als redelijk ‘vers’ UR-lid heb ik in elk geval die twee maanden gebruikt om na te denken over mijn eerste halfjaar en, belangrijker, over het volgende halfjaar. Nieuwsgierig naar mijn conclusie? Kom langs!