In de jaren voorafgaand aan 2015 stond het hoger onderwijs steeds meer onder druk. De pot met geld voor onderwijs groeide niet, dus moesten er op andere manieren middelen worden gevonden. De basisbeurs werd afgeschaft om de onderwijskwaliteit hoog te kunnen houden. Daar werd destijds van alles van gevonden, maar een feit was dat in het academisch jaar 2015/2016 de basisbeurs werd opgeheven.

Echter, onderwijsverbeteringen kosten tijd en konden dus niet tegelijk met het afschaffen van de beurs worden doorgevoerd. Om de eerste generaties ‘sociale leners’ niet dubbel te belasten, investeren de universiteiten eerst uit eigen vermogen. Op de TU/e is dit goed geïnvesteerd, maar dit wordt binnen het hoger onderwijs in het algemeen nog wel eens in twijfel getrokken en bediscussieerd.

Grote pot geld

Na de voorinvesteringen komt nu de grote pot geld vrij: de basisbeursgelden van in totaal zo’n 200 miljoen euro per jaar. De kleine drie miljoen euro die de TU/e hieruit ontvangt, moet geïnvesteerd worden in onderwijskwaliteit ten behoeve van de student. Dat kan op heel veel manieren, denk aan extra investeringen in de basisvakken, meer en betere majorvakken, of extra excellentie-trajecten. Maar daar zit ook het probleem. Het is namelijk niet de bedoeling dat deze middelen worden gebruikt om de groei - en alle daaruit voortvloeiende problemen - op te vangen. Dit geld moet in het verhogen van de onderwijskwaliteit worden gestoken.

Al bijna vier generaties studenten hebben een enorme lening moeten afsluiten voor ons onderwijs. De TU/e is het aan haar studenten verplicht om deze gelden goed te besteden. De universiteitsraad is nauw betrokken bij de vraag hoe dat moet plaatsvinden. De gesprekken voor de begroting van 2019 zijn al een maand geleden gestart en van elk gremium vraagt de U-raad input en die zal ook zeer gewaardeerd worden. Zo waken wij ervoor dat jouw geld ook echt aan jou besteed gaat worden.

Yoram Meijaard is fractielid bij Groep-één