Wie ’s ochtends braaf met de fiets naar de campus komt, moet eerst door een erehaag aan foutgeparkeerde fietsen en scooters, om er vervolgens achter te komen dat het eigen rijwiel niet meer te parkeren is. Meteen schiet door je hoofd: waarom zijn er zo weinig fietsenstallingen; waarom plaatsen ‘ze’ er niet meer? Niet nadenkend over de vraag waarom jouw fiets per se buiten bij Atlas moet staan. Immers, bij het Auditorium, in de kelder van Atlas en bij MetaForum zijn rekken te over. De gemiddelde bezoeker van die stallingen moet wel in de veronderstelling verkeren dat praktisch iedereen weer een thuiswerkdag heeft. Weten mensen niet dat er meer fietsenstallingen zijn dan alleen direct voor de deur van Atlas? Je zou zeggen dat de bewegwijzering daar voldoende voor zou moeten zijn, maar de TU/e’er is blijkbaar wat eigenzinniger van aard. Moeten we op zoek naar andere oplossingen?

Wie een rondje over de campus loopt, komt op verschillende plekken kunstwerken tegen. De kunstcommissie van de TU/e draagt zorg voor het beheer en de aanschaf ervan. Ook is het de taak van deze commissie om mensen in aanraking te laten komen met de kunstwerken. Op een door hen op de TU/e-site aangeprezen kunstwandeling kun je de stukken op een route bekijken – en dat zelfs met een beschrijving ervan.

Maar naast al die kunst die onze campus verfraait, zie ik op het terrein ook veel betonnen muren. Die beslaan soms echt grote oppervlakten. Laat het nu zo zijn dat die vaak naast grote, lege fietsenstallingen te vinden zijn. Is het geen goed idee om die grauwe betonnen vlakken eens op te fleuren met functionele fresco’s die aangeven dat je ook daar je fiets kan parkeren, of je scooter hier juist niet? Kunst hoeft niet alleen maar mooi te zijn, het mag ook een functie hebben, zoals een richting aangeven.

Uit de gesprekken die ik heb met studenten blijkt vaak dat ze niet weten wat de campus allemaal te bieden heeft. Doorgaans zien ze het als een plek voor het volgen van colleges en het bijwonen van projectvergaderingen, om vervolgens weer zo snel mogelijk huiswaarts te gaan. Maar voor degenen die het willen opzoeken, zijn de opties eindeloos. Sport, cultuur en sociale aangelegenheden vinden ook een thuis op de campus. Dat is goed en dat moet zo blijven.

Er is de afgelopen jaren op de campus veel veranderd. Zo was de Groene Loper voorheen een parkeerplaats en is Atlas na een ingrijpende renovatie pas weer een paar jaar in bedrijf. Die metamorfose blijft gestaag doorgaan, maar voor menig student lijkt er maar weinig te veranderen. Dat is niet gek, want het renoveren of het neerzetten van een nieuw gebouw duurt lang, heel lang. Veel van de huidige problemen waar we mee kampen zullen door opgeknapte gebouwen en toekomstige nieuwbouw worden verholpen. Maar degenen die nu nog elke ochtend door die erehaag van foutparkeerders moeten lopen, hebben er vooralsnog niets aan.

Voor wie nu denkt, maar wat moet ik nu op de campus? Mijn advies zou zijn om eens te beginnen met het maken van een wandeling. Laat je met open ogen verrassen door alles dat de TU/e je te bieden heeft. Bekijk aan de oostzijde de Expeditie, waar de post binnenkomt, en waar de windtunnel staat en de studententeams hun onderkomen hebben in Momentum. Loop langs de Dommel en zie wat voor natuur je er kan beleven. En mocht je de campus helemaal gezien hebben, steek dan de ringweg eens over en neem een kijkje bij de Karpendonkse Plas. Het zal je goed doen.

Hoofdfoto | Bart van Overbeeke