De richting van een effect (een hoger cijfer met levertraan op dan zonder) is één ding, maar de grootte van het effect is ook belangrijk. Stel dat onderzoek laat zien dat mensen met levertraan op 0,2 punten hoger scoren op een test. Dat is een gemiddelde, dus dat doet niet iedereen. Bij een kleine effectgrootte zou het bijvoorbeeld kunnen dat je met levertraan op en je sokken uit op je tentamen maar 56 procent kans hebt om een hoger cijfer te halen. Met 99 procent zekerheid dat een eenpersoonsbed de rest van je studietijd voldoet.

Wat moet je veranderen om wél een echte kans te hebben dat je beter gaat leren? Welke aanpassing heeft een grote effectgrootte?

1: Vraag ‘waarom’ alsof je vier jaar bent. Neem geen genoegen met feiten, maar begrijp waarom het feiten zijn.

2: Stel jezelf of medestudenten quizvragen over de stof. Doe alsof het een pubquiz is (degene met de meeste goede antwoorden  krijgt een biertje).

3: Spreid de last. Leer niet alles in drie dagen, maar elke week een beetje.

4: Stop met onderstrepen. Daar onthoud je niet meer van, en tekstboekschrijvers krijgen niet betaald per woord, dus je moet alles wat in het boek staat leren.

Als laatste: je mist informatie als je multitaskt op je laptop tijdens een college (bijvoorbeeld als je even Cursor leest). Dat kan zomaar een punt op je tentamen schelen. En niet alleen voor jou: Ook mensen die achter iemand zitten die foto’s aan het bekijken is op Facebook zijn afgeleid, en halen een slechter cijfer. Dichtklappen dus, de laptop. Niks zo sexy als een slimme student, toch?

Daniël Lakens is universitair docent Toegepaste Cognitieve Psychologie bij de afdeling Human Technology Interaction