Opvallend vind ik zelf dat het debat over waaróm we als TU/e mee willen (of moeten) in de MOOC’s nog nauwelijks is gevoerd. Verliezen we anders marktaandeel? Is het dé manier om je te etaleren? Hoe passen MOOC’s bij de onderwijsvisie die we pas hebben vastgesteld? Daar lijkt de keus immers meer te vallen op blended leren dan op puur online leren.

Of helpen MOOC’s ons juist beter na te denken over die blend? Zorgen MOOC’s voor meer studentgericht onderwijs? Zorgen ze voor beter leergedrag? Zorgen ze voor de benodigde grotere aantallen studenten en engineers van de toekomst? Halen ze effectiever het beste uit onze studenten? Wanneer vinden we MOOC’s eigenlijk succesvol, en wanneer hun rendementen acceptabel? Gaan we de werking en effecten van MOOC’s eigenlijk ook vaststellen?

In mijn ogen interessante vragen die om een antwoord en om discussie vragen. Die discussie heb ik tot nog toe gemist. Hopelijk doen we niet aan MOOC’s omdat we bang zijn anders een hype te missen, omdat anderen dat nu eenmaal ook doen. Want dan is er nog wel meer nieuws onder de zon. Bent u bijvoorbeeld bekend met het fenomeen SPOC’s? Dat staat voor Small (of: Specific), Private Online Course. Dat is het omgekeerde van een MOOC. De collega’s in Delft en ook bij Harvard en MIT zijn er al mee bezig!

Perry den Brok | hoogleraar Onderwijskunde aan de Eindhoven School of Education