Maar autorijders hebben het ook niet makkelijk op de TU/e tegenwoordig. Zijn ze na het krabben net lekker opgewarmd tijdens de rit, moeten ook zij door het almaar krimpende aantal parkeerplaatsen ver weg de auto kwijt zien te raken en regen en wind trotseren om bij hun bestemming te komen.

Bestuurders die net als ik in het IPO verblijven, parkeren hun auto nu zelfs in enkeldiepe modder. Het malsgroene grasveld dat eens onze community garden omzoomde, is geofferd aan onze heilige koe en verworden tot iets waar ik geen beter woord voor heb dan BLUBBER. Van daaruit kluun ik naar de ingang. De campus ligt er deze dagen grauw, nat en grijs bij.

Het weerbeeld vertekent hoe tevreden je bent

Terug naar mijn vraag: Hoe voel je je vandaag? Wanneer je deze vraag stelt bij mooi weer zal het antwoord een stuk positiever zijn dan op grauwe, grijze dagen. Het weer beïnvloedt onze stemming en de meesten van ons (niet iedereen) zijn vrolijker in de zon. Zelfs wanneer je zou doorvragen naar hoe tevreden mensen zijn met hun leven - een inschatting die eigenlijk niet van dag tot dag met het weer hoort te schommelen - zien we een dergelijke vertekening door het weerbeeld duidelijk terug.

Niets aan te doen dus dat we er allemaal somber bij lopen in februari? Toch wel: het effect verdwijnt wanneer je mensen eerst even naar het weer vraagt. Zo’n introspectieve vraag naar stemming is namelijk lang niet zo eenvoudig als velen denken. We prikken niet zomaar een denkbeeldige thermometer in ons brein. Dus zoeken we onbewust naar informatie waar we wel bij kunnen - wat we net gedaan hebben, waar we zijn, wat voor weer het is - en wegen die mee in ons oordeel. Terwijl dit soort informatie eigenlijk irrelevant is voor hoe gelukkig wij in het leven staan. Maar zodra we even ‘geprimed’ worden met die externe - en weinig zinnige - informatiebron, serveren we hem af. Dan zijn we net zo tevreden als op een zonovergoten dag.

Dus kijk naar buiten en vertrouw erop dat eens alles weer groen wordt. Dat geeft bij slecht weer een veel beter resultaat.

Yvonne de Kort | hoogleraar Omgevingspsychologie bij Human Technology Interaction