De onderzoekers wezen studenten willekeurig toe aan verschillende docenten die hetzelfde vak gaven. Een docent die studenten hard liet werken, kreeg daarvoor aan het einde van een vak een flink lagere evaluatie dan een collega die hetzelfde vak simpel houdt. Als de onderzoekers echter keken hoe het de studenten daarna verging, zagen ze dat de studenten die in het ene vak door hun docent hard aan het werk gezet waren het veel beter deden in latere vakken dan de studenten die het makkelijk hadden gehad. Kortom: docenten die studenten aan het werk zetten waardoor ze later beter presteren krijgen daarvoor als dank lagere evaluaties.

Laatste lesdag op een regenachtige dag? Pech voor de docent!

Om nog maar eens heel duidelijk te maken dat de evaluaties van studenten niet zo sterk gerelateerd zijn aan de effectiviteit van een docent presenteren de onderzoekers data die laat zien dat de evaluaties van studenten ook beïnvloed wordt door het weer op de dag dat ze de evaluaties invullen. Als je laatste cursusdag op een regenachtige herfstdag valt, heb je dus flink pech als docent. De auteurs zien dat de beste studenten (die er wel van houden om uitgedaagd te worden) evaluaties geven die wel goed samenhangen met de effectiviteit van een docent. Ze stellen dus voor om die evaluaties meer mee te laten wegen.

Een ander alternatief is om studenten een docent pas te laten evalueren na enkele maanden, als ze merken dat het harde werk in een eerdere cursus zijn vruchten afwerpt later in het jaar. Helaas worden goede aanbevelingen van onderzoekers vaak niet opgevolgd. Daarom vraag ik jullie, beste studenten, om een docent die je hard heeft laten werken een beetje te ontzien tijdens de evaluatie van het vak. Geloof me, ze doen het voor je eigen bestwil.

Daniël Lakens is universitair docent Toegepaste Cognitieve Psychologie bij de afdeling Human Technology Interaction