Het begon als een onderzoeksopdracht, samen met collega Ad Kleingeld van Industrial Engineering. De toeloop van patiënten bij de dermatoloog met verdachte plekjes op de huid die uiteindelijk niets bijzonders bleken te hebben, moest worden gestopt. ‘Het ligt aan de huisartsen’, zeiden de dermatologen, ‘die kunnen niet diagnosticeren.’ Twee afstudeerders en wat analysewerk later was een werkend model geboren, dat zowel actinische keratose als basaalcelcarcinoom heel aardig kon voorspellen, op basis van de antwoorden op twaalf vragen over het huidplekje en de persoon waar het op zit.

Dat dat aardige voorspellen überhaupt kan, daar zal geen enkele ingenieur zich over verbazen - die geloven over het algemeen nogal in de kracht van data boven de menselijke intuïtie. En als je de literatuur er op na slaat, zul je inderdaad vinden dat een computermodel zo goed als nooit verliest van een menselijke expert met dezelfde inputgegevens.

Toen de weerbarstige werkelijkheid. Hoewel nut, noodzaak en de baten van ons knutselwerk boven iedere twijfel zijn verheven, bleek het onmogelijk het model waar dan ook te implementeren. Huisartsen hebben het te druk, dermatologen geloven niet dat het model het echt beter doet (“zo’n ding ziet de patiënt toch helemaal niet?”), hoofden dermatologie zien problemen met de aansprakelijkheid, en verpleegkundigen durven de verantwoordelijkheid van de beslissing niet goed aan. We hadden het kunnen weten: zelfs een ruime overwinning van de computer voldoet niet om de koppige volharding van het geloof van mensen in zichzelf te doorbreken.

De inventieve onderzoeker in ons zag echter zijn kans schoon. Inmiddels is OddSpot verkrijgbaar voor zowel iOS als Android op de App Store en Google Play. Voor 80 cent, nog niet de prijs van een halve cappuccino in de kantine, ben je voorzien van de laatste inzichten - beter dan je eigen huisarts het zou kunnen. We noemen het vierde-geldstroomonderzoek! Laat het schip met geld maar binnenkomen.

Chris Snijders is hoogleraar Sociologie van Techniek en Innovatie