Ondanks dat de Amerikaanse technologiereus mooi vormgegeven producten met een lekker intuïtieve interface op de markt heeft gebracht, verbaas ik mij vaak over de ongenuanceerde bewondering die de gadgetboer uit Cupertino ten deel valt. In vrijwel alle vakken in mijn opleiding Technische Bedrijfskunde -zowel aan TU/e als tijdens mijn exchange in Singapore- werd en wordt Apple aangehaald als voorbeeld. Ketenmanagement, productontwikkeling, marketing, innovatie: Apple lijkt werkelijk waar in álles perfect te zijn.

En ook tijdens de opening van het academisch jaar aan onze universiteit ontkwamen we er niet aan: tijdens zijn energieke toespraak prees Danny Mekic de manier waarop Steve Jobs en zijn nazaten diverse markten, zoals die van muziek, computers en mobiele telefoons, op de kop hebben gezet. Op verzoek van de organisatie, zo vertrouwde hij me na afloop toe via twitter, maar desalniettemin tekenend voor de Apple-adoratie die alom heerst. Terwijl toch iedereen het met me eens moet zijn dat niet alles wat Apple aanraakt in de nieuwste kleur van de iPhone 5s verandert.

Zo had Steve Almighty in 2010 geen passend antwoord op de kritiek op de erbarmelijke omstandigheden in de Chinese fabrieken waar onze iPhones in 15-urige shifts in elkaar worden geknutseld. En onlangs bleek dat voor de productie van de nieuwste iPhone de omstandigheden nog steeds penibel zijn.

Zelfs op de innovatiekracht, waarom Apple wereldwijd geprezen wordt (of werd?), valt genoeg aan te merken. Toegegeven: producten als de iPod en iPhone waren baanbrekende vernieuwingen, maar er waren toch echt al eerder mp3-spelers en mobiele telefoons op de markt. En de laatste tijd beperkt Apple’s innovatie zich tot snellere processoren en nieuwe kleurtjes. Het maakt de verafgoding alleen maar vreemder. Tijd dus dat de Apple-appreciatie een beetje getemperd wordt.      

Zo, nu even gauw op mijn iPad opzoeken wanneer ‘Jobs’ in de bioscoop draait en vanaf wanneer ik de iPhone 5s kan bestellen.