CLMN | Rots in de personal branding
Eindelijk weer eens wat reuring in de tent op de TU/e. Na heerlijke discussies rondom betaald parkeren en (il)legale bomenkap, werd het nieuws rondom de universiteit de afgelopen tijd beheerst door voorspelbare berichten rondom gewonnen prijzen door studenten, studententeams, hoogleraren en de universiteit zelf.
Maar gelukkig was daar deze week de lekker overtrokken reactie van het faculteitsbestuur en rest van de TU/e-gemeenschap op de aanwezigheid van Diederik Stapel op een event van Industria.
Het event ‘TBKx: Brand worth spreading’ van Industria en alumnivereniging VBI had een mooie line-up, waarbij niet hoogleraar Diederik S., maar Philips' oud-vicepresident Hendrik van den Boogaard voor mij de meest aansprekende naam was. Desondanks leek het, zodra mensen binnen en buiten de faculteit IE&IS hoogte kregen van Stapels aanwezigheid, alsof er nog maar één naam op het programma stond. In Eindhoven wilde men weer eens het braafste jongetje van de klas uithangen.
Tuurlijk, Diederiks bij elkaar verzonnen onderzoekjes in zijn tijd aan de UvT vallen absoluut niet goed te praten en sloegen een flinke deuk in de geloofwaardigheid van sociaal-wetenschappelijk onderzoek in Nederland. Maar uit zijn eigen mond horen hoe iemand met die negatieve publiciteit omgaat, is boeiend én nog zinvol ook.
Het is toch mooi hoe iemand vanuit een verslagen positie en een in de media kapotgemaakt imago zichzelf bij elkaar weet te rapen en een nieuw bestaan opbouwt. Willem Holleeder, de Heineken-ontvoerder van wie binnenkort in de rechtbank bekend wordt hoeveel mensen hij heeft bedreigd/vermoord/laten omleggen*, werkte zich vanuit de bajes weer op tot columnist en schaarde zich in het rijtje Johan Cruijff, Dalai Lama en Bill Gates als gast in College Tour.
‘Wolf of Wall Street’ Jordan Belfort moest na grootschalige beursfraude een paar jaar de bak in, maar verdiende inmiddels weer een aardig fortuin bij elkaar als motivational speaker en hoofdpersoon in een film. Begrijp me goed, de daden van deze heren vallen evenmingoed te praten, maar toch zijn er wijze lessen te leren uit hun verhalen. Ook Stapel probeert die weg omhoog te bewandelen en dus is het leerzaam uit eerste hand zijn verhaal te horen.
Juist van de faculteit Industrial Engineering & Innovation Sciences had ik verwacht dat zij zouden inzien dat je ook -of misschien wel juist- van mensen die keihard de fout ingaan, iets kunt leren. Door in te zien waarom het fout ging, kun je ervoor zorgen dat jou dit in de toekomst niet overkomt. Als master in Innovation Management heb ik zeker zo veel geleerd van cases over falende bedrijven als Kodak en Nokia als van de best practices van succesvolle bedrijven.
Industria zelf leek de lessen van de workshop in elk geval al vóór het evenement in de praktijk te hebben gebracht: haar “brand was worth spreading” door alle ophef rondom het event. Dat leverde de vereniging wellicht ongepland het imago op van rebels en troublemakers, maar dat zijn voor een TBK-student eigenlijk prima eigenschappen.
* doorhalen wat niet van toepassing is
Discussie