Elk tentamen is weer een felle strijd tegen jezelf, de opgaven én de klok, zoals ook elke voetbalwedstrijd een strijd is tegen jezelf, de tegenstander en de klok. Gelukkig hanteert de TU/e (nog?) geen knock-out systeem en kan een verloren strijd nog worden herkanst, anders was ik allang van het speelveld verdwenen en kon ik de Master-of-Sciencetrofee op mijn buik schrijven.

Een voetbalkampioenschap kan natuurlijk niet zonder scheidsrechters en ook onze eigen tentamenperiode heeft een ploeg van strenge surveillanten die erop toeziet dat elke wedstrijd volgens de regels wordt gespeeld. Ik vind surveillanten de meest fascinerende mensen die onze universiteit rijk is. Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben die zich afvraagt waarom het surveillantenkorps aan de TU/e alleen maar bestaat uit mensen die de zestig al ruim zijn gepasseerd.

Het lijkt er sterk op dat er voor de functie alleen gerekruteerd wordt op de bingoavond in Aalst en de kegelmiddag in Mierlo. Voorafgaand aan en ook tijdens een tentamen word ik altijd gegrepen door de kundigheid en quasi-nonchalance waarmee de dames en heren surveillanten de tentamenopgaven uitdelen en de inschrijfbriefjes controleren en verzamelen. Terwijl er bij studenten vaak een gebrek is aan een gevoel van ernst van een tentamen, nemen de surveillanten hun job bloedserieus.

Wat beweegt hen om deze moeilijke doch belangrijke taak op zich te nemen? Wat doen zij in de tussenliggende tentamenloze weken? Het blijft een van de grootste mysteries op de campus.

Ik wil alle surveillanten, maar natuurlijk ook alle studenten, dan ook veel succes toewensen deze tentamenperiode. Prettige wedstrijd!