Toch blijkt het leven niet op dat ene moment 180 graden van koers te veranderen. Het afstudeerproject is namelijk een prima inwerktraject voor het arbeidersbestaan. Er komt een negen-tot-vijfachtige regelmaat in de werkweek en zaken als collegevrije weken en zomervakantie hebben ineens geen betekenis meer. Bovendien ben je buiten je afstuderen bezig met oriënteren en solliciteren. Dit betekent dat je niet meer met je brakke hoofd en een blikje energydrink achterin de collegezaal kunt gaan zitten, maar toch echt af en toe scherp moet overkomen.

Gevolg hiervan is dat je op woensdagavond niet meer op een W-feest tequila staat te hakken, maar met een colaatje in je hand een bordspel aan het spelen bent. Ergens komt dan het moment dat je beseft dat het vanaf hier nog maar een kleine stap is naar de kop kamillethee en een labrador. Verzetten heeft geen zin, de weg naar de arbeidsmarkt is ingeslagen. De mentaliteit is er al, nu alleen die thesis nog.