Inderdaad ging de maandagochtend vol energie van start. Eigenlijk was dit alles behalve voor de hand liggend want zeilweekenden, en zeker die van studentenverenigingen, staan niet bekend om hun rustgevende aard. Zo staan deze voornamelijk zittend en dobberend uitgevoerde uitstapjes ook bij Quadrivium in het teken van suikerbrood, Schultenbräu en korte nachten. Een recept voor scheurbuik en waardeloze maandagochtenden.

En dan de relatie tussen zon en terras. Het is ons, vanuit cultureel-meteorologisch opzicht, geboden om buiten te gaan zitten met andere mensen en een glas in de hand wanneer de zon ons toelacht. Gelukkig voor de landelijke productiviteit zijn deze dagen in de minderheid, maar tot deze minderheid behoorde zeker toch ook maandagochtend. Met overtuiging.

Toch was de maandagochtend, ondanks het demotiverend goede weer en een schijnbaar gebrek aan factoren die bijdragen aan concentratie en werkdrift, een bovengemiddeld rendabele. Is de ontbrekende factor hier misschien een heel weekend in de buitenlucht? De massale mensenstroom richting terras bij goed weer zou ook een natuurlijke behoefte kunnen weerspiegelen.

In Nederland staan, naar Deens voorbeeld, al diverse buitenscholen die zijn gebaseerd op onderzoek dat heeft uitgewezen dat voortdurend in de buitenlucht zijn gezond is voor een mens. Het zou gedragsproblemen tegenwerken en concentratie-bevorderend zijn om buiten les te krijgen. Tot dit soort behoren voornamelijk lagere scholen en scholen voor speciaal onderwijs, maar in Rotterdam staat ook een middelbare variant waar buiten les wordt gegeven indien het weer het toelaat.

Met de klimaatverandering in volle zwang komt de zon alleen maar vaker tevoorschijn. We hebben een prachtig groene campus. Het studentenaantal groeit alsmaar door evenals het gemier over ruimtetekort. Kunnen we geen permanente dakterrassen openen bovenop de gebouwen? Wat mooie zitmeubels buiten in het groen? En het maximale uit onze knappe koppen halen.