Misschien is de toga wel het meest aparte object op de TU, want laten we wel wezen: de campus kickt op verandering. Onderwijshervorming hier, nieuw gebouw daar, ander printsysteem en ga zo nog maar even door. Geloof het of niet: zelfs de dies natalis (officieel op 26 juni, een tijdlang gevierd op de laatste vrijdag van april) is op sluikse wijze aan het datum-hoppen geslagen gedurende de TU/e-geschiedenis. Maar de toga’s? Daar zult gij van afblijven.

Opmerkelijk dat we als rationele club zo verknocht zijn aan een kledingstuk. Oorspronkelijk was de reden voor het dragen van de toga dan ook een tamelijk rationele: onderscheid maken tussen verschillende beroepen. Het kledingstuk stamt uit de veertiende eeuw en de zwarte kleur die op de TU/e gehanteerd wordt is een voortvloeisel van de Reformatie in de zestiende eeuw. De toga zou tonen dat dragers handelen volgens de professorale beroepscodes.

Wat? Dus een van de weinige symbolen van continuïteit binnen onze in 1956 opgerichte universiteit is een gereformeerde variant van een middeleeuws gewaad? En deze kledij zou het bewijs zijn dat iemand handelt conform de wetenschappelijke normen en waarden? Bijzonder, niet alleen omdat deze magische mantel weinig met de TU te maken heeft, maar bovenal omdat de academici het boegbeeld van progressiviteit zijn - vanwaar dan deze traditie van conservatieve kleding?

Het is een protocol, de toga, en naar het schijnt wordt vreemd gekeken naar degenen die dit gebruik aan hun laars lappen; je gaat immers ook niet in je zwembroek naar een gala. Daarnaast vinden sommigen verkleden stiekem waarschijnlijk ook gewoon best leuk, zeker als kleding een positieve boodschap uitdraagt over de rol van de drager. Dit alles en de associatie van de toga met plechtigheden maakt ze toch iedere keer weer fijn om te zien. Hoe raar het allemaal ook is: er is weer iets te vieren.