CLMN | Boobytraps
Al een paar weken leeft de TU op de roze wolk van de Groene Loper. Officieel gereed sinds 23 september 2015, vormt deze verfrissende strook flora de oogappel van het glooiende campuslandschap. Zeker als de zon van de partij is en de vogeltjes vlinderen vormt het ensemble een fleurig geheel dat menigeen optimistisch stemt. Hoewel het gras aanzienlijk groener is geworden, heeft dit lichtpunt een duistere zijde. De een weet nog van niks, de ander is er al meerdere malen mee geconfronteerd: een loerende weelde aan boobytraps.
Het kan dat u nu denkt: maar het TU/e-terrein was vóór de Groene Loper gereed was toch ook al linke soep? Het is inderdaad zo dat er, ondanks dat er enorm veel dingen goed gaan wat securiteit op de campus betreft, naast een handvol opvallende incidenten enkele gebruikelijke schrikmomentjes resteren. Een klassieker is het oeps-daar-heb-je-een-auto-maar-wie-doet-wat?-moment rondom Vertigo, waar in 2012 nog een kudde koeien de boel verstierden, en in de daarnaast gelegen vijver is in 2013 een krokodil gespot.
De Groene Loper-boobytraps zijn echter anders: ze zijn geniepiger en onopvallender. Tot de meest sluwe voorbeelden behoren de misstaptrappen. Een fraai exemplaar is te aanschouwen tussen de krokodilwateren en de markthal van Metaforum. Gemaakt van stijlvolle (struikel?)blokken in vijftig tinten grijs vormen de treden een nagenoeg schaduwloos geheel met de vlakte waaruit zij verijzen. Op de scherpe grenzen tussen het grijze en groene gebied van de loper geschiedt de afwerking op diverse plekken middels een snood stukje prikkeldraad - we willen immers wel op het juiste pad blijven.
Wie overigens de krokodil nog wilt bewonderen, vist achter het net, maar ook zonder vleesetende reptielen zijn de krokodilwateren beslist geen toonbeeld van onschuld. De vijver is namelijk slechts geschikt voor de enkel-reizigers onder de bad-lustige vlinderende vogeltjes, gezien zij door de rechtopstaande zijden het bad na betreden niet meer zullen kunnen verlaten. Wel kunnen eventueel geboobytrapte vogels zich te buiten gaan aan het gevarieerde vis-assortiment dat de poel te bieden heeft - een soort ‘laatste avondmaal’.
Ondanks dat de Groene Loper zo onberekenbaar als de natuur is, zijn de eigenaardigheden die zich erop hebben voltrokken tot op heden bij kleine verrassingen gebleven. Van gewonden is nog geen sprake geweest en ook vastzittende vogels zijn nog niet gezien. Laten we voorlopig (nog even?) zorgeloos genieten van de omgeving die met de komst van het nieuwe groen geschapen is.
Discussie