In het huidige politieke klimaat in Nederland worden vragen gesteld over de logica van het opleiden van internationale studenten met Nederlands belastinggeld, vooral als maar liefst 50 procent van de studenten Nederland verlaat na het behalen van hun diploma. Maar dit is niet het hele verhaal. Internationale studenten brengen een andere set culturele normen en waarden met zich mee. Het laatste incident in een lezing die ik vorige week gaf, overtuigde me ervan dat we niet genoeg doen om onze internationale studenten te integreren en hen de kans te geven om onze manier van leven en studeren te ontdekken. 

Mijn laatste college over onderzoeksvaardigheden, voor eerstejaars masterstudenten, wijd ik aan de wetenschappelijke gedragscode van de TU/e en aan de ethische dilemma's waarmee jonge ingenieurs te maken kunnen krijgen buiten de veiligheid van de universiteitsmuren. Omdat ik geloof in een eerlijke en open communicatie met studenten, stuurde ik ze voorafgaand aan het college allemaal een bericht waarin stond dat, aangezien dit college over ethiek gaat, ik verwacht dat ze komen opdagen: "doe het juiste ethische ding", was de suggestie. 

En inderdaad, afgezien van 10 studenten die een e-mail stuurden om zich te verontschuldigen dat ze andere dringende zaken hadden, kwam een groot deel van de voor de cursus ingeschreven studenten opdagen. Onder hen ook een groep internationale studenten. Ik nam mijn college door en terwijl ik een enquête in de klas gebruikte om de ideeën van de studenten over verschillende ethische dilemma's te peilen, realiseerde ik me dat een hardnekkig deel van de studenten niet meedeed. In feite luisterden ze ook niet en namen ze geen notie van het college. Toen ik gekscherend probeerde voor te stellen dat ze hun laptop zouden dichtklappen en aan het gesprek deel zouden nemen, negeerden de meesten mijn verzoek. 

Ik ging door met het college (wat voor mij leuk was omdat ik een aantal leuke discussies had met de deelnemende studenten) en dacht pas aan het einde van het college weer over de situatie, toen ik van een aantal andere studenten hoorde dat mijn college geen uitzondering was. Blijkbaar hebben we studenten in het masterprogramma die nooit echt de kans hebben gekregen om te integreren met de rest van de studentenpopulatie. Ze vinden troost in het contact met studenten uit hun eigen diaspora en nemen geen actieve rol in de klas. Hoewel het makkelijk is om internationale studenten te stigmatiseren, denk ik dat we met een beschuldigende vinger naar binnen moeten wijzen en onszelf moeten afvragen hoeveel moeite we doen om internationale studenten te integreren in onze studentenpopulatie. 

De TU/e wil het aantal master diploma's dat ze uitreiken in 5 tot 10 jaar verdubbelen. Aangezien de demografie bekend is en de affiniteit van Nederlandse afgestudeerden met techniek de afgelopen jaren niet veel veranderd is, ligt het voor de hand dat de groei vooral via internationale studenten zal komen.  

Als we niet snel een manier vinden om internationale studenten beter te integreren in onze studentenpopulatie, zullen we eindigen met klaslokalen waar slechts 20 tot –30 procent van de studenten actieve leerlingen zijn. Ik denk niet dat het leuk is om onder deze omstandigheden student of docent te zijn. Door aanzienlijk meer in te zetten op de integratie van internationale studenten, wordt studeren en lesgeven niet alleen leuker, maar zal de interesse van internationale studenten om in Nederland te blijven misschien ook toenemen, waardoor de discussie over internationalisering van de TU/e een achterhaalde discussie wordt. Misschien hebben we dan geen vreemden meer in de klas... 

Oded Raz is professor Fotonica aan de faculteit Electrical Engineering van de TU/e. Hij schrijft deze column op persoonlijke titel.