Ik heb het geluk gehad naar Nederland te kunnen komen om hier als postdoc onderzoek te doen. Een nog groter geluk was dat ik in die jaren wijlen prof. Harm Dorren als mijn begeleider en mentor heb mogen meemaken. Dankzij hard werken en gunstige omstandigheden kwam ik in aanmerking voor een ‘tenure track’-positie bij Electrical Engineering. De tijd vliegt en in september werk ik alweer veertien jaar voor de TU/e.

De academische wereld is een prachtige plek om te werken. Ja, we klagen vaak over het salaris of de werkdruk, maar de meeste academici zullen toegeven dat de vrijheid die ze hebben om hun eigen onderzoek en werktijden in te vullen onvervangbaar is.

Waar ik nooit eerder over had nagedacht, maar wat ik steeds meer besef tijdens deze bizarre coronatijd, is hoe gelukkig ik en mijn collega’s aan de TU/e mogen zijn met onze baanzekerheid. Terwijl in de wereld buiten de TU/e de werkloosheidscijfers schrikbarend oplopen en de media tegen elkaar opbieden in hun voorspellingen voor de verwachte recessie, bleef mijn maandsalaris netjes op tijd gestort worden en kon ik ‘gewoon’ doorgaan met mijn onderzoek en onderwijstaken.

Hoe anders moet de coronatijd zijn voor degenen die geen geld kunnen verdienen met het werk waarvoor ze zijn opgeleid? Hoe anders is het voor de kinderen van hen die hun baan zijn verloren en geen geld meer hebben om te kunnen voorzien in de basisbehoeften van hun kinderen? Zullen deze kinderen, die daardoor een achterstand oplopen, een kans krijgen om die achterstand weer in te lopen?

Toen ik er achter kwam dat ik bovenop mijn stabiele financiële situatie in juli ook nog een loonsverhoging kreeg, leek mij dat een goede gelegenheid om iets terug te geven aan de samenleving. Stichting Leergeld zamelt geld in om Eindhovense kinderen uit armere gezinnen de kans te geven om weer mee te doen aan cultuur en sport en hun kans op onderwijssucces te vergroten. Als we allemaal (een deel van) de loonsverhoging doneren die we in juli hebben gekregen, kunnen we een grote groep kinderen de gelegenheid geven om een deel van de achterstand weg te werken die ze door de coronacrisis hebben opgelopen. Misschien kunnen we allemaal een verlofdag doneren? Ik hoop dat iemand van het College van Bestuur deze column leest en me kan helpen om dit initiatief te promoten. Samen kunnen we echt een verschil maken!