Leanders factor
Newtons eerste wet zegt dat wanneer de som van alle krachten op een voorwerp nul is, het voorwerp stilstaat of een constante snelheid heeft. Hieruit volgt dat voorwerpen die stilstaan een neiging hebben om stil te blíjven staan: inertie. Ik wil graag een nieuw natuurkundig concept introduceren: mentale inertie. De neiging van een non-actief brein om non-actief te blijven. Een zekere hoeveelheid moeite die je moet overbruggen voordat je kan beginnen aan een taak vanuit stilstand. Een moeite die bij mij zo hoog als Mount Everest lijkt te zijn.
We plakken er gelijk een variabele aan: Leanders factor (waarom bescheiden doen?). Een dimensieloos getal tussen 0 en 1 dat aangeeft hoe erg een persoon door mentale inertie wordt beïnvloed. Lezers die zich absoluut niet herkennen als uitstellers (leugenaars), vallen tussen de 0 en 0.3. Dan heb je de gemiddelde mens, tussen 0.3 en 0.7. Als laatste, de hardcore uitstellers: 0.7 tot 1.
Mijn Leander-factor is jammer genoeg 1.
Niet dat dat altijd zo is, dus ik denk dat we mijn factor onmiddellijk tijdsafhankelijk kunnen maken (misschien een sinus). Het ligt vooral aan de taak: lekker concrete dingetjes zoals twee A4’tjes aan wiskunde opschrijven gaat makkelijk, omdat het simpelweg een hoop trucjes uitvoeren is. Heerlijk. Dat staat in tegenstelling tot verslagen schrijven, waarvoor daadwerkelijk constructief denkwerk vereist is. Uren op Youtube zitten want, ‘oh, deze zin leest niet lekker. Dit kan ik niet goed beargumenteren. Waarom ben ik niet de zoon van een Pulitzerprijs-winnaar?’
Ergo, niet tijdsafhankelijk, maar werkafhankelijk. Tweede variabele ertegenaan gooien die beschrijft hoe erg het werk op een USE-leerlijnverslag lijkt en klaar. Knap staaltje afleidwerk. Is hier een Nobelprijs voor te winnen?
Discussie