CLMN | “Wij willen vrouwen”
Het is een kreet die ik vanaf mijn profielkeuze regelmatig aan heb moeten horen. Dit academisch jaar ben ik gestart in drie nieuwe functies, die een opvallende overeenkomst vertonen; ik ben driemaal de enige vrouwelijke student in de groep. Drie keer werd bij het eerste contact een opmerking gemaakt in de trant van de titel van deze column. De vraag waarom ze allemaal zo graag vrouwen willen, laat ik even achterwege. Interessanter is waarom het niet lukt.
De werving van vrouwen gaat nu ongeveer zo. Iemand zegt op een willekeurige plaats “Wij zoeken vrouwen” en er komt geen reactie. Dat is ook niet zo vreemd. Het is te vergelijken met een man die middenin de kroeg plotseling een bord omhoog houdt met daarop de tekst: “Ik ben op zoek naar een vrouw”. Zijn beweegredenen en intenties daargelaten, schat u zijn kans van slagen erg hoog in? Het is dat een teamlid haar persoonlijk vroeg, anders was die ene vrouw bij Solar Team Eindhoven ook niet op het idee gekomen om te solliciteren.
Er is duidelijk ruimte voor verbetering. Wilt u echt graag vrouwen in uw team, commissie of bestuur, neem dan een actieve houding aan. Zoek geschikte kandidates, spreek ze persoonlijk aan, overtuig ze! Pas desnoods de principes van Cialdini toe. Deze staan gewoon op internet, daar hoeft u geen marketing voor te studeren.
De uitgesproken knullige manier van werven heeft niets met motivatieproblemen te maken. Stel dat we de rollen omdraaien en dus de vrouwen een man zouden moeten werven. Dezelfde methode zou wellicht een stuk succesvoller zijn. Precies daar ligt het probleem. De meeste mannen denken anders dan de meeste vrouwen. Communicatie gaat makkelijker met gelijkgestemden. Als u deze barrière weet te overwinnen, profiteert u van diversiteit en de kwaliteitstoename die erbij hoort.
Discussie