Prikkels die stress veroorzaken, of stressoren, bestaan niet. Ze worden opgelegd door jezelf of anderen. Onze generatie krijgt met de jaren een steeds groter overschot aan dit soort prikkels opgelegd. De komst van de harde knip, een hoger BSA, tussentoetsen, het leenstelsel… maar ook het bestaan van het internet en de smartphone als ultieme manier om informatie te delen. De studieversnellende maatregelen voeren de druk op, terwijl je smartphone een poort is naar alles wat er op de wereld te zien en te beleven valt.

“Je krijgt maar één studententijd, haal er uit wat erin zit!” Deze schijnbaar motiverende uitspraak krijgt een nare bijsmaak met het huidige systeem in gedachten. Studeren was ooit, niet zo heel lang geleden, een tijd om jezelf te ontdekken, fouten te maken en om de mogelijkheden van het leven te verkennen. Er valt nog steeds van alles te kiezen. Je mag niet alleen kiezen, je móét. Daar gaat het mis.

Het maken van keuzes geeft geen vrijheid meer. Je móét een schuld opbouwen, je móét al je vakken halen en je móét werk en een huis vinden binnen drie maanden na afstuderen, anders sta je op straat. Tegelijkertijd heb je constant een apparaat op zak dat laat zien wat je allemaal niet hebt gekozen. Daardoor kun je weer gaan twijfelen of je wel de juiste keuze hebt gemaakt. Probeer je maar eens te richten op de kleine dingen als al die informatie op je schouders drukt. Het zou goed zijn als zowel studenten als niet-studenten het probleem erkennen. Dat is de eerste stap naar een oplossing.