De tomatentechniek houdt in dat je steeds 25 minuten werkt en 5 minuten pauzeert om de hele dag door te kunnen studeren. De timers stel je in op je kookwekker. Na een tijdje wen je aan het ritme en zul je minder snel afgeleid worden tijdens je werksessies (door al die andere afgaande kookwekkers bijvoorbeeld).

Meer pauze klinkt niet verkeerd, toch? Maar, let op: pauze houden was nog nooit zo lastig. De techniek eist training en discipline. Van nature ga je langer door, omdat je er net lekker in zit of om nog net even die laatste opdracht of zin af te ronden. Of omdat de vorige pauze ietsje uitliep doordat je iemand tegenkwam na je toiletbezoekje. Vol schuldgevoel wil je die verloren studietijd wel weer netjes inhalen. Vervolgens vertroebelen werk- en pauzesessies: je snoept wat af en plakt wat bij, je compenseert aan beide kanten. En voor je het weet, loopt het hele tijdschema in de tomatensoep.

Oh ja: op je mobiel zitten tijdens de pauze telt niet. Tenzij je er letterlijk op zit natuurlijk. Maar het is beter even te lopen, even niks opwindends doen. Voor wie de 25-5 verhouding wat snel vindt gaan, zijn er gelukkig effectieve alternatieven zoals de 52-17 en de 90-20 (klinkt technisch, dat moet hier aanspreken). Die bieden ook ruimte voor de Zweedse Fika, een sociale koffiepauze waarin je bakkie de aandacht krijgt en niet als middel dient om je studeersessies te rekken. Alhoewel je die aandacht beter niet op de automaatkoffie kunt richten. Eigenlijk wil ik die niet verder burnen dan die al smaakt, maar die is soms echt lastig te pruimen. 

Zoals je zelf al verzonnen had: een timer zetten kan ook digitaal, alhoewel dat meer afleidt. Het mag eventueel ook met een kookwekker die geen tomaat is. Smaken verschillen. Maar de rode draad is: pauzeer preventief voor productiviteit. Als de tentamens eenmaal over zijn, de zomervakantie je warm omarmt; dan kun je weer elk loos minuutje als een zombie door het komkommernieuws scrollen. Dus nu nog even gaan, én pauzeren met die banaan.

* Bijna een jaar geleden probeerde ik de productiviteit voor de laatste loodjes al op te krikken. Wellicht is het nu ook de tijd om het plaatje van deze gast compleet te krijgen. Het beeld en de bio staan min of meer online. Alleen het geluid heb je waarschijnlijk nog niet helder: Hup Koemans. Of internationaal: Hab Koemenz. Maar fonetisch gezien is het 'gewoon' Huup Koumans (of Kauwmans, om in de trend der grazers te blijven). Misschien legt deze opheldering wat meer autoritair gewicht in de schaal.