Niet (paas)best
Nationale feestdagen kennen grootse achtergrondverhalen. Toch ligt de nadruk op de voorgrond: het feestgedeelte waarin vrolijk de vrije dagen worden gevierd. De daadwerkelijke betekenis verwatert.
Zo bleek ook afgelopen december toen ik (voor het eerst, hoor) met familie deelnam aan de kerstmis. Niet het bekende Kerstmis van het uitbundige gourmetten, maar een mis op kerstavond van elf tot twaalf. De pastoor ging met de tijd mee, vertelde een anekdote. Het begon met een prijsvraag die hij op de radio had gehoord: wat vieren we met Kerstmis?
Het antwoord van de beller in kwestie: gezelligheid. Geen slechte ‘gok’ en in zekere zin niet fout. Misschien had het zelfs wel goed gerekend moeten worden. Religieuze feestdagen zijn tegenwoordig meer gezelligheidsdagen dan godsdienstdagen. Een goede gewoonte waarmee me niets mis lijkt.
Wilgentakken
Wat ze met Pasen in Tsjechië doen, heeft daarentegen bitter weinig met religie of gezelligheid te maken. Het is een lichtelijk seksistische volkstraditie: de mannen trekken erop uit om de vrouwen met wilgentakken op de billen te slaan. Dit zou de vrouwen weer een jaartje langer jong houden.
In ruil hiervoor moeten ze de slagmannen wel een shot aanbieden. En jong geleerd is oud gedaan: jongetjes kunnen kiezen uit geverfde of chocolade-eieren. Tóch nog iets wat ons ook bekend is.
Het is geen paasbeste gedachte. Maar traditie is traditie. Vorig jaar werd er op 1 april via een vals nieuwsbericht gegrapt dat de EU de symbolische vrouwenjacht wilde verbieden. Daar werd weinig om gelachen.
Mijn Praagse vriendin zat nu even veilig in Nederland. Waar het met Sinterklaas helaas ook niet altijd rozengeur en maneschijn door de bomen is. Maar waar gelukkig wél weer Koningsdag voor de deur staat. De dag waarvan het duidelijk is waar die om draait en die het toepasselijkst gevierd wordt. De verjaardag van Prins Pils. Zo'n feestje is al snel geslaagd, zowel voor mannen als vrouwen.
Discussie