Robert-Jan Smits zal het ongetwijfeld als prettig ervaren hebben dat hij anderhalve maand heeft kunnen meelopen met Jan Mengelers en op die manier als coming man op de achtergrond op een soepele wijze kennis kon maken met zijn nieuwe organisatie. Zo'n bericht onlangs over sociale onveiligheid aan Nederlandse universiteiten zal hem ook direct duidelijk gemaakt hebben dat er onder het oppervlak vaak meer aan de hand is dan je in eerste instantie vermoedt. Maar, vraag ik me dan af, zou die problematiek ook niet spelen bij zo'n grote organisatie als de Europese Unie, waar hij hiervoor werkzaam was? Ook daar is sprake van een sterke hiërarchie en zal roddel en machtsmisbruik oorkomen. 

Over Plan-S heb ik de laatste tijd nog maar weinig vernomen. Ongetwijfeld is iedereen in gespannen afwachting van de beloofde update van het plan. Blijkbaar zijn gisteren, 15 mei, Science Europe, de Europese vereniging van alle subsidievertrekkers voor onderzoek, en cOAlition S, de groep subsidieverstrekkers die zich hard maakt voor de invoering van Plan-S, bij elkaar gekomen om die nieuwe versie te bespreken. Begin juni wordt die verwacht. Ook Smits zal er benieuwd naar zijn, want het is in wezen zijn plan, dat hij als Special Envoy open access tot eind maart van dit jaar nog door heel Europa heeft uitgedragen en verdedigd. Weerstand tegen het plan is er zeker ook binnen de organisatie waar hij sinds vandaag leiding aan geeft. Bij een dialoogsessie in Helix eind februari ging het er pittig aan toe en lieten zowel decaan Emiel Hensen als universiteitshoogleraar René Janssen weten niet blij te zijn met het plan. Een onderwerp dus dat door de vorige functie van Smits een extra accent krijgt bij de verdere ontwikkeling en implementatie van het plan. Maar wie weet, heeft hij hier de afgelopen anderhalve maand al links en rechts aan gewerkt.