Eigenlijk heb ik hier niet zoveel meer te zoeken, al enkele maanden ben ik gestopt als teamlead bij studententeam IGNITE en mijn ID-project is nog niet in de fase om al een prototype in elkaar te gaan beunen. Toch ben ik hier dagelijks te vinden, week in week uit. Voor mij is het overduidelijk waarom.

Zoals alle studenten moet ik veel literatuur lezen en deadlines halen. Het plekje dat ik claim in de algemene prototype-ruimte is echter niet ideaal voor een perfecte concentratie. Het is niet de eerste keer dat ik hier het gevoel heb aangevallen te worden door een drone. Meestal is de ochtend al een eind gevorderd voordat ik voor het eerst een praatje ga maken om erachter te komen hoe de ontwikkeling van de drone ervoor staat. Met een beetje geluk kan ik ook nog een helpende hand bieden en ben ik voor de ochtend voorbij is al gepromoveerd tot drone-engineer.

Dat praatje, verrijkt met kopjes 50-cent-koffie, loopt al snel over in een reeks businessideeën die we grappend over en weer gooien. Uiteenlopend van 3D-geprinte sieraden voor artsen in de vorm van de organen waarin ze zich gespecialiseerd hebben, tot al best wel concrete oplossingen voor de energietransitie die gebaseerd zijn op het gebruik van waterstof. Elke keer weer een mix van goede en ook slechte ideeën. Mijn hele middag gaat vervolgens op aan het uitzoeken of er überhaupt een markt is voor kettingen met hangers in de vorm van organen. Waarbij ik me realiseer dat kettingen met hartjes er natuurlijk al in overvloed zijn. Maar met een nier of een blindedarm?

Ergens voelt het of deze dag toch wat is ontspoord, alweer. Maar ik ben er blij mee, want vandaag heb ik weer gedaan wat veel studenten op onze uni missen: spelen. Ik heb geknutseld aan een drone en gefantaseerd over een toekomstige carrière als organenjuwelier. Er waart iets rond in innoSpace wat mij bijna altijd in die speelmodus brengt. Soms loop ik ook de bibliotheek in MetaForum in, ter vermaak, gewoon om te kijken naar de rijen studenten die diep onder de grond dat speelse karakter misschien wel kwijt zijn geraakt. Ik laat het oordeel graag aan jullie over; mijn dag is voorbij. Zin om mee te komen spelen? Je weet nu waar ik zit!