Gezond verstand is iets dat de gemiddelde ingenieur kenmerkt. En dat is logisch, want een brug moet in de eerste plaats degelijk zijn en een verbrandingsmotor mag niet oververhit raken. In dat opzicht lijken ingenieurs veel op mensen met praktische beroepen. Mijn opa, bakker, was ook van het gezonde verstand en verwoordde dat als volgt: “Als de mensen kroketten willen moet je geen biefstukken verkopen”.

Helaas trekt het gezonde verstand (the silent majority) in het huidige tijdperk vaak aan het kortste eind. Bestuurders laten hun oren hangen naar diegenen die niet gehinderd door enige kennis iedereen gratis (vegane) biefstukken beloven. Oplossingsgericht denken en handelen (met afwegen van alle pro’s en cons) heeft plaats gemaakt voor beeldvorming en sturing door de emoties van (a)sociale mediajunkies.

Het gezonde verstand vertelt dat we zonder grote bedrijven (met al hun makken) geen betrouwbare energievoorziening of pensioenen (ABP!) kunnen garanderen in de toekomst. Hetzelfde geldt voor medicijnontwikkeling. Er zijn academici en bestuurders die denken, of zelfs actief het narratief pushen, dat we middels open science en subsidies heel efficiënt en goedkoop medicijnen en vaccins kunnen ontwikkelen, en dat we met wind en zon en zonder Shell en co. de Nederlandse energiebehoefte over een jaar of vijftien kunnen afdekken. En dat dit alles mogelijk zal worden gemaakt door mensen niet te selecteren op competentie en ervaring, maar op basis van diversity, inclusion, equity principes. Zonder de expertise, ervaring, snelheid, het kapitaal, de toewijding en focus van het bedrijfsleven gaat dat allemaal echt niet lukken.

Illustratief is natuurlijk het kleine, dagelijkse leed dat er in de kantines van de TU/e, in tegenstelling tot in 1992, geen kroketten meer worden verkocht, maar wel vegane wraps. En dan vraagt men zich af waarom die kantines het toch zo moeilijk hebben om voldoende omzet te draaien. Mijn opa had het wel geweten. Hij was met een mobiele friettent op de campus gaan staan - of net daarbuiten, net als de uitgestoten rokers, en had er dan ook nog een asbak neergezet voor een opgeruimd aanzicht van de TU/e - om de studenten en medewerkers die graag kroketten eten te bedienen, zonder ideologie en subsidie.

Dus ingenieur-in-spe, bedenk dat je waarschijnlijk tot de stille meerderheid met gezond verstand behoort die geen probleem heeft met een stage bij een groot bedrijf, die de lui van Extinction Rebellion net zo koekwaus vindt als meneer Engel en zijn entourage (een smet op het staartdragersgilde!), die liever koffie drinkt uit een kopje dan uit een Billie, die zich op z’n hoofd krabt als tie (mijn poging tot genderneutraal taalgebruik) hoort dat bomen verbranden klimaatneutraal is, die het verkeerd vindt om mensen te reduceren tot hun identiteit, of die gewoon zo nu en dan een kroket wil.

K3 | Kaal, Kroes of Kammen is een gezamenlijk initiatief van Willem Mulder (Kaal), Monique Bruining (Kroes) en Luc Brunsveld (Kammen), die daar begin 2023 mee gestart zijn op de site van Cursor.