Ik ken de wetenschappers in Israël uit mijn vakgebied, de chemie, als mensen die actief contact en uitwisseling zoeken, over de volle breedte van de samenleving. Veel van deze Israëlische collega’s zijn zwaar gedesillusioneerd door de terreur en oorlogsverklaring van 7 oktober. Velen van hen droegen actief bij aan een vredig met elkaar samenleven, ondanks de polarisatie en destructieve religie-dominantie in de regio.  

De oorlog heeft een ongelooflijke impact op de Israëlische wetenschap; buitenlandse promovendi en post-docs zijn deels vertrokken, Israëlische wetenschappers hebben hun onderzoekswerk moeten stoppen, middelen voor onderzoek worden schaarser, en er is een opzwepende retoriek tegen Israëlische wetenschappers door polariserende krachten in het Westen. Dat zijn allemaal gevaarlijk ontwikkelingen die tevens het floreren van de regio aldaar op de lange termijn zullen verhinderen. 

Het zou goed zijn als wij als wetenschappers en studenten in Nederland en aan de TU/e onze collega’s in Israël een hart onder de riem steken en zoveel mogelijk helpen met hun onderwijs en onderzoek. Zeker als je de gematigde en verbindende krachten in Israël wilt ondersteunen. Deze steun zal daarnaast op de lange termijn ook bijdragen aan welvaartsgroei, niet alleen in Israël, maar voor de hele Levant.  

Op instellingsniveau kunnen we de banden met Israëlische universiteiten en onderzoeksinstituten verder versterken, als individuele onderzoekers kunnen we onze directe collega’s betrekken bij onderzoekaanvragen en studenten kunnen er (hopelijk over niet al te lange tijd) weer heen gaan om er een mooie onderzoekstage te doen.  

Laten we Israël beïnvloeden vanuit een positieve, opbouwende insteek. 

Luc Brunsveld is professor Chemical Biology aan de TU/e. Hij schrijft deze column op persoonlijke titel.