Bottom-up juweeltje
Als reactie op de top-down geregisseerde popmuziek van de jaren tachtig, ontstond er begin jaren negentig in het noordwesten van de VS een alternatieve muziekbeweging die een enorme culturele invloed had. Veel GenX-ers, de huidige mensen van middelbare leeftijd, verlangen terug naar die tijd van rebellie en het nemen van grote risico’s. En onze huidige jeugd heeft de muziek en culturele beweging herontdekt. Ik zie veel pubers en jongvolwassenen rondlopen in T-shirts van NIRVANA, Alice in Chains en andere iconische bands waarvan de frontmannen (of frontvrouwen) door drugsverslaving en depressie voortijdig om het leven zijn gekomen.
Onze vriend Dr. Henk Janssen (directeur van SyMO-Chem), waarbij in oktober 2022 een glioblastoom werd gevonden, was een groot fan van deze alternatieve muziekscene. Zo had ik kaarten gekocht voor een concert van Smashing Pumpkins in Rotterdam. Helaas verslechterde Henks toestand eind juni en hebben we het concert aan ons voorbij moeten laten gaan. Op 21 oktober 2024 is Henk overleden. De frontman van Henks favoriete band reageerde als volgt op zijn dood: “Sad day for his family and friends and a world that still needs his discipline and science but a great welcome in heaven!”
Net zoals de muziekbeweging uit begin jaren negentig is Henk uit het niets ontstaan. Hij was het jongste kind (van tien) van een boerengezin uit Meijel en groeide eenvoudig op. “Henk kon heel goed leren”, deelde één van zijn zussen op Henks uitvaart. “Hij was een simpele man met geniale hersenen”, continueerde ze. Dat hij zou uitgroeien tot een briljant chemicus, onder andere het brein achter de technologie en intellectueel eigendom van biotech startups, dat had zijn familie niet zien aankomen.
Net zoals de muziekbeweging uit begin jaren negentig (en in tegenstelling tot allerlei top-down troep zoals Milli Vanilli), is het werk van Henk duurzaam. Zo werkte Henk mee aan een heel nieuwe vorm van immuuntherapie. “Zou dat tegen mijn glioblastoom kunnen werken?”, vroeg hij me een jaar geleden. “Conceptueel wel”, was mijn antwoord. “Mooi, ik hoop dat toekomstige patiënten er baat bij gaan hebben”, reageerde Henk.
Henk en ‘zijn’ SyMo-Chem zijn bottom-up juweeltjes die zijn ontstaan in een tijd dat bestuurders nog niet probeerden – via een totaal uit de kluiten gewassen bureaucratie – top-down allerlei slecht doordacht (en vaak totaal onwerkbaar) beleid te implementeren. In een tijd dat het talent en de ervaring van indrukwekkende, vakinhoudelijke mensen centraal stond. En gelukkig is daar op de TU/e nog steeds ruimte voor. Onze gewaardeerde collega chemicus en hoogleraar Patricia Dankers gaat ervoor zorgen dat SyMO-Chem en haar personeel een toekomst hebben.
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik de afgelopen twintig jaar met Henk heb kunnen werken en met hem bevriend ben geraakt. De afgelopen vijf jaar hebben hij en ik ontzettend intensief samengewerkt. En de afgelopen maanden heb ik Henk regelmatig blij kunnen maken met vers gerookte zalm. Het was zelfs zijn laatste maaltijd. Nog steeds krijg ik elke vrijdag om 11:00 de “Henk & Willem hour” melding van mijn kalender. En die ga ik voorlopig niet verwijderen.
De foto is gemaakt door Leonie Voets.
Discussie