Suiker lenen bij de buren
Vroeger was alles beter hoor je ouderen vaak zeggen. De deur van de schuur ging nooit op slot en je kon altijd een kopje suiker lenen bij de buren. Inmiddels weten we echter vaak niet meer wie er naast, onder of boven ons woont en staan de wijken vol met borden als ‘Attentie Whatsapp Buurtpreventie!’. En dat kopje suiker? Dat doet toch niemand meer.
In de letterlijke zin niet nee. Maar toch staat dat kopje suiker voor zo veel meer. Het is de belichaming van de relatie met je buren, met je straat en het beschrijft zelfs hoe we met elkaar omgaan in een stad als Eindhoven. Het is een metafoor voor iets aan iemand geven zonder er direct iets voor terug te willen hebben.
Vanuit onze ivoren toren - lees: de TU/e-campus - vraag ik me wel eens af wie mijn buren zijn. Dan heb ik niet alleen over mijn onder- en bovenburen in het fossiele wooncomplex waar ik gehuisvest ben. Nee, ik heb het dan ook over de studenten van Fontys of van de Design Academy. En wat te denken van die van het SUMMA-college, van De Rooi Pannen, of jongeren die al werken? Kortom, wat zijn de dromen en angsten van mijn leeftijdsgenoten die niet aan de TU/e studeren?
Dit vraagstuk proberen we te tackelen met het Future Mentor Programme. Dit is een reversed mentorprogramma opgezet vanuit de Europese Unie, waarbij ditmaal jongeren de mentor zijn van hun beleidsmakers in plaats van andersom. Het doel is om de dromen en angsten van jongeren uit een stad in kaart te brengen. De uitkomsten worden begin juni door iedere deelnemende stad gepresenteerd op de Eurocities Annual Conference in Espoo, Finland.
In Eindhoven kozen we ervoor om die achterliggende kracht van dat kopje suiker te gebruiken om zo de dromen en angsten van onze jongeren te verzamelen. Tijdens de eerste mentorsessie lieten we op 9 mei onze ‘mentee’ - niemand minder dan burgemeester John Jorritsma - dat kopje suiker lenen bij jongeren in zijn stad. Daarbij spraken we met jongeren uit bijna al die eerdergenoemde ‘bubbels’. Ik spreek heel nadrukkelijk van bubbels, omdat bijna alle jongeren aangaven maar weinig interactie te hebben ervaren met jongeren van andere groepen binnen de stad.
De dromen en angsten, vermomd als suikerklontjes, van de Eindhovense jongeren moeten gezien worden als een gift aan burgemeester Jorritsma, want ze hoefden er niet direct iets voor terug. De thema’s liepen uiteen van huisvesting tot mobiliteit en van nachtleven tot cultuur.
Onze burgemeester zal die dromen en angsten over een maand meenemen naar het Finse Espoo. Daar zullen alle deelnemende Europese steden, vertegenwoordigd door jongeren en hun burgemeester, ze met elkaar delen. Wij willen jullie uitdagen om mee te denken. Zowel voor onze tweede mentorsessie met de burgemeester als voor de conferentie in Espoo zijn we nog op zoek naar jullie dromen en angsten over thema’s die jullie aan het hart gaan. Stuur ze naar mij, of neem contact op met één van de andere Future Mentors.
Wordt vervolgd…
TU/e-studenten Aya Bergkamp, Anne Jenster en Ciska Brommer zijn samen met mij, Bram Smolenaars, de Eindhovense Future Mentors. Dit programma is opgezet door de Europese Unie en we werken ervoor samen met de gemeente Eindhoven en de organisatie van de Eurocities Annual Conference.
Discussie