Het was zo’n mooi idee. Heb je stroom nodig? Je opent een luikje in de vloer en je kunt je laptop inpluggen. Luikje dicht en je kunt aan het werk. Maar groter dan het wonder van Sinterklaas, is dat er in al die jaren in het gerenoveerde ‘Hoofdgebouw’ nog nooit iemand zijn nek heeft gebroken over deze (vaak) kapotte, slecht sluitende of ontbrekende luikjes in Atlas.

Waar hebben we het precies over? De luikjes in de vloer, die de putjes bedekken waar de stopcontacten ‘onzichtbaar’ weggewerkt zijn. Je hebt twee handen nodig om de schuifjes in te drukken en dan mist er dus een derde hand waarmee je het dekseltje daadwerkelijk dicht drukt. Het gevolg: heel veel openstaande dekseltjes, wat leidt tot struikelgevaar, kapotgetrapte scharnieren, missende deksels en gaten in de vloer.

Iedereen die in Atlas werkt is wel eens gestruikeld over deze op onlogisch gesitueerde putdekseltjes, maar voor zover ik weet zijn er - gelukkig - nog nooit tenen gebroken. Een collega die onlangs is begonnen op de TU/e, had hier wel een verklaring voor: “De eerste week was overleven, maar daarna ben je er aan gewend om goed uit te kijken voor de obstakels op weg naar je bureau.”

Bij een open dag check ik altijd of er een tafel of stoel boven zo’n dekselloos putje staat, zodat onze gasten er tijdens een rondleiding omheen lopen en niet in een gat in de vloer stappen. We gaan er dan maar van uit dat de huidige Atlas-gebruikers inmiddels wel weten waar de gevaarlijke plekken zijn.

Of hier een oplossing voor is? Misschien alle dekseltjes dichtkitten en stekkerdozen vanuit het plafond laten komen, maar dat zie ik niet snel gebeuren. Ik heb ze niet geteld, maar het gaat hier om honderden putdekseltjes. Ze worden niet allemaal even intensief gebruikt en ze worden heus wel eens hersteld, maar voordat hier een echte oplossing voor komt, moet er eerst iets ergs gebeuren, vrees ik. Geldt hier een variant op een overbekend oudhollands spreekwoord: 'Als de teen gebroken is, dempt men de put?’

Annemarie van Malsen werkt als communicatiemedewerker voor de faculteit Industrial Design van de TU/e. Ze schrijft deze column op persoonlijke titel.