Dat corona een flinke impact heeft gehad op het ‘community gevoel’ zal niet alleen gelden voor Industrial Design. Na het opheffen van de lockdown zijn er opvallend veel werkplekken leeg gebleven in Atlas. Een nieuwe parttime docent die afgelopen vrijdag voor het eerst in Atlas was, kon niet begrijpen dat van de twintig bureaus bij ESA ID er maar drie bezet waren. “Waar is iedereen?” Ik antwoordde dat tijdens de lockdown iedereen thuis moest werken en dat een aantal collega’s daarna gewoon niet meer is teruggekomen.

Zelf werk ik ook twee dagen thuis en drie dagen op de campus. Thuis gebruik ik om verslagen af te maken, een nieuwsbrief in elkaar te zetten, of gewoon om even lekker door te kunnen werken zonder afgeleid te worden door collega’s of studenten. Mijn tijd op de campus gebruik ik om tijdens informele ontmoetingen dingen te regelen, bij te praten met collega’s, of even heerlijk samen te lachen. Want dat is wat ik tijdens het thuiswerken toch wel het meeste heb gemist: de interactie met mijn collega’s, het lachen vooral.

Nu nodigt Atlas ook niet echt uit om elkaar te ontmoeten: onze faculteit zit verspreid over de vloeren 3 tot en met 7 aan de zuidkant; de gemeenschappelijke ruimte van Lucid bevindt zich op -1. In de praktijk blijkt dat de meeste mensen zelden naar andere verdiepingen lopen als daar geen goede reden voor is. De meeste kans om collega’s van een andere verdieping tegen te komen is in het trappenhuis of bij de lift.

In de open kantoorruimte is het ook lastig bijpraten als mensen om je heen zitten te werken.  Door een tekort aan vergaderruimtes vinden er ook regelmatig online meetings plaats aan het bureau. Soms is het onmogelijk om voor ons teamoverleg een vergaderruimte te vinden die groot genoeg is, zodat we elkaar dan toch maar online ontmoeten, of aan de lunchtafel in onze open kantoorruimte. Dit alles maakt de terugkeer naar de campus niet makkelijker.

Wat was dat anders in Laplace - dat nu wordt omgevormd tot Neuron, waar onze faculteit tijdens de renovatie van Atlas zat. Oké, ’s zomers was het boven snikheet en in de winter ijskoud, maar we kwamen elkaar wel overal tegen. Alle studentwerkplekken op de begane grond en al het personeel en de master graduates op de eerste verdieping. Tijdens de lunch ontmoetten we elkaar in de centrale kantine. En bij het naar buiten gaan kwam je langs de Lucid-bar. De drempel om daar even binnen te wippen voor koffie of een biertje was laag.

Vandaar dat overleg: hoe krijgen we meer mensen naar die Lucid-bar in de kelder van Atlas? We gaan voor een vaste vrijdag in de maand, waar we met zijn allen veel promotie voor gaan maken: newsletters, Teams-berichten, misschien zelfs illegaal iets op een pilaar of muur plakken. En vooral: gewoon op vrijdagmiddag naar je collega’s stappen: “Kom op, het is vrijdag, we mogen weer! Zet die computer uit, we gaan een biertje pakken.”