Voorbeeld: wanneer jij een student bent met voldoende financiële middelen, is een aantal mogelijke bronnen van stress al gecoverd. Je kunt het jezelf immers best permitteren eventueel wat langer over je studie te doen. Bestuursjaartje hier, andere extracurriculaire activiteiten daar, en, als icing on the cake, nog een buitenlandse ervaring om je cv verder op te fleuren. Maar, wat als jij niet tot deze groep studenten behoort?

Hoe ziet je studentenleven eruit wanneer jij naast je studie een of meerdere baantjes moet hebben om alles te kunnen bekostigen? Niet alleen wordt aanschaf van de TU-laptop sterk aanbevolen aan alle studenten, studieboeken zijn ook niet bepaald goedkoop (vinden anderen ook). En, hoewel het beleid qua aanschaf van de clicker veelbelovend leek, is dit op andere gebieden niet voortgezet. Ik ben met name benieuwd hoe het Fonds International Experience het er de komende jaren vanaf gaat brengen. Niet alleen zal het voor studenten moeilijk worden überhaupt een plekje te bemachtigen aan een andere universiteit of bedrijf (zoveel contracten hebben we immers niet op iedere faculteit), maar het toekennen van de beurzen is beperkt en gaat op cijfergemiddelde. Best balen dus wanneer jij door je bijbaantjes een lager gemiddelde hebt en dus niet in aanmerking kan komen voor zo’n beurs!

Beste TU, willen jullie alsjeblieft niet vergeten dat er ook nog zogenaamde niet-excellente studenten bestaan? Het is een uitstervend ras, maar ze zijn ons wel erg dierbaar. Door hen kan Eindhoven zich profileren als studentenstad, hebben we zulke actieve studie- en studentenverenigingen, en staan kunst en cultuur (SG!) zo hoog bij ons in het vaandel. Voortaan All students first, no one second?