Financieel staat de faculteit Wiskunde en Informatica er goed voor en je zou dus denken dat het eenvoudig moet zijn om nieuwe medewerkers aan te trekken. Helaas blijkt dat niet het geval. Met name op het gebied van data science en artificial intelligence spelen er drie grote problemen die ons verhinderen snel te groeien.

Ten eerste is er schaarste op de markt. Er zijn simpelweg te weinig mensen beschikbaar in deze vakgebieden en er zijn vacatures aan alle kennisinstellingen in binnen- en buitenland. De beste mensen hebben de banen voor het uitkiezen en kunnen onderhandelen over alles; van groepsgrootte tot onderwijsuren. Helaas biedt ons systeem die ruimte nauwelijks en verliezen we die strijd vaak.

Ten tweede is er de industrie. Bedrijven als Booking.com betalen hoogleraarsalarissen aan net gepromoveerde medewerkers. Ze moeten dan wel in Amsterdam gaan wonen, maar dat wordt door velen zelfs als voordeel gezien. Buiten de grenzen lopen de salarissen helemaal uit de pas met de onze. Nee, wij moeten het echt hebben van de intrinsiek gemotiveerden: mensen die in de wetenschap willen werken omdat ze dat leuk vinden.

Tot slot is er de politieke roep om meer diversiteit. Bij W&I vertaalt zich dat direct in 'aantal vrouwen', want qua nationaliteiten en culturele achtergrond is de faculteit divers genoeg. Ik heb al eerder geschreven dat de ambities voor het percentage vrouwen volkomen irreëel zijn. Het is niet zo dat er geen vrouwen aangenomen worden, ze solliciteren niet eens. En positief discrimineren werkt meestal averechts, omdat het ongelijkheid en daarmee afgunst creëert.

Onlangs vertrok een mannelijke universitair docent uit mijn groep om in Italië universitair hoofddocent te worden en daarmee steeg het percentage vrouwen van 33 procent naar 40 procent van het vaste WP. Ik voldoe dus ruimschoots aan alle doelen, maar kom nog steeds tweeduizend uur capaciteit tekort. Wie wil volgend jaar hier onderwijs komen geven?