Op korte termijn wordt onderwijs zo goed en zo kwaad als het gaat geschikt gemaakt voor het scenario dat we nog maandenlang thuis moeten blijven. Met vereende krachten zijn mensen bezig om tools te testen die studenten en medewerkers in staat stellen om zonder bij elkaar in een ruimte te komen, toch door te gaan met de dagelijkse bezigheden.

Dit levert veel, heel veel, praktische vragen op. Hoe ga je om met studenten die normaal gesproken extra tijd krijgen of recht hebben op andere faciliteiten? Hoe ga je fraude detecteren bij een tentamen voor tweeduizend studenten? Hoe ga je om met studenten die naar hun land van herkomst vertrokken zijn en niet meer terug kunnen komen? Ik ben blij dat ik geen examencommissievoorzitter ben.

Voor Data Scientists biedt de coronacrisis echter ook kansen. Zo proberen sommigen voorspellingen te doen van het aantal besmettingen, maar dat blijkt lastiger dan gedacht omdat deze wiskundige modellen geen rekening houden met demografie en andere contextuele zaken zoals de bereidheid van mensen om zich aan de regels te houden. Belgen hebben bijvoorbeeld al laten zien dat ze toch echt naar de kroeg blijven gaan, ook als dat betekent dat ze naar Nederland moeten. En zondag was het stervensdruk bij de bouwmarkten en tuincentra omdat iedereen “thuis moet werken”.

Ook zijn er meer fundamentele vragen die voor Data Scientists de komende tijd leuke uitdagingen met zich mee brengen. Wat doen we bijvoorbeeld als straks een AI een student beschuldigt van fraude tijdens een online tentamen? Kan de student dan een hoorzitting met de AI eisen? Dit vakgebied, ook wel responsible data science genoemd, gaat de komende tijd extra geld voor fundamenteel onderzoek nodig hebben.

Al met al zullen we de komende tijd waarschijnlijk nog heel wat last blijven houden van deze crisis. Ik hoop vooral dat iedereen mentaal gezond blijft. Want die extra inspanning moet haast wel ten koste gaan van iets anders.