Als wij in onze sectie alle vacatures zouden vervullen, zouden we moeite hebben om iedereen een werkplek te bieden. Maar daarover zal ik in deze column niet klagen, ik ben allang blij dat wij niet naar Atlas hoeven. Wat veel problematischer is, is dat Eindhoven vol is.

De afgelopen weken hebben verschillende mensen ontslag genomen en/of een reeds geaccepteerde aanbieding voor een positie weer afgezegd omdat zij geen huisvesting konden vinden. Een voorbeeld dat mij bijzonder geraakt heeft, betreft een postdoc die de eerste jaren van haar werk, gescheiden van haar partner, aan de TU/e woonde in een studentenhuis met gedeelde faciliteiten. Vlak voor de zomer is zij bevallen van haar eerste kindje en na haar bevallings- en ouderschapsverlof bleek het onmogelijk voor haar om terug te keren naar de TU/e.

Uiteraard kon ze niet terug naar het studentenhuis. En ondanks verwoede pogingen die te vinden, was er geen betaalbare woonruimte in Eindhoven beschikbaar. In de vrije sector wordt vaak om een salaris gevraagd van drie tot zelfs viereneenhalf keer de maandhuur of de minimale huurperiode is langer dan de contractduur.

De internationale ambities van de TU/e laten zich slecht rijmen met de huisvestingssituatie in de stad. We kunnen studenten niet huisvesten en voor promovendi is geen garantie meer op een tijdelijke woning - dat contract met Vestide is opgezegd. Onze studenten mogen niet in tentenkampen op de campus zoals in Groningen, maar studenten van de Design Academy wonen wel noodgedwongen op campings.

Ik stel voor op korte termijn de spaceboxen weer terug te brengen. Deze hebben jaren de campus opgevrolijkt en ik zie niet in waarom die niet terug kunnen komen. En die verhuren we dan alleen aan eigen studenten en promovendi.