2022 begint ook voor onze studenten goed. Zij mogen immers weer naar de campus. Er kan weer samengewerkt worden en zeker voor de studenten die al twee jaar geen studiegenoot in het echt hebben gezien, moet dat een verademing zijn.

Dat we elkaar weer in de ogen in plaats van in de camera kunnen kijken, betekent automatisch dat de nuance weer terugkomt in het gesprek. Nuance met behulp van non-verbale communicatie, maar ook met behulp van de taal die je spreekt. Met mijn collega’s en studenten communiceer ik zoveel mogelijk in het Nederlands, maar waar dat logischerwijs niet kan, schakelen we allemaal moeiteloos over op het Engels. Dat gaat vrijwel automatisch.

Ik schrok dan ook van de brief die binnen de faculteit Bouwkunde circuleerde en die op 18 januari aandacht kreeg op de site van GeenStijl. In die brief wordt, in het Engels, gesteld dat iedere Nederlander die op de campus Nederlands spreekt op een verraderlijke en destructieve manier bezig is mensen buiten te sluiten. Dat is nogal een stelling en ik ben benieuwd hoe zo’n opmerking op een Franse of Duitse universiteit zou zijn gevallen.

Op de brief is ook nogal wat aan te merken. Naast de nodige stijl- en taalfoutjes is deze namelijk geschreven met zoveel mogelijk moeilijke woorden per zin. Enkele online analyses van de complexiteit laten zien dat dit een brief is op taalniveau C1. Dat is het niveau Engels dat van onze docenten wordt verwacht, maar niet van onze studenten of ondersteunende staf. Van studenten vragen we IELTS 6.5 of TOEFL 90 (beide vergelijkbaar met B2). Hoewel goedbedoeld, is de brief dus niet erg inclusief.

Wat ik echter nog grappiger vind, is dat de inhoud van de brief niet in lijn is met het officiële taalbeleid van de TU/e. Officieel geldt namelijk voor de spreektaal op onze campus: 'Engels als het moet, Nederlands als het kan'. Dat is overigens ook niet erg inclusief, want als twee Spaanse collega’s Spaans willen spreken met elkaar, moeten ze dat gewoon doen.

Ik hoop in 2022 weer een boel collega’s en studenten op de campus te zien en te horen. In willekeurig welke taal. En mocht ik je in de verkeerde taal aanspreken, schroom dan niet om me daarop te wijzen, ik schakel met alle plezier over op het Engels. Ik zal meeluisteren in het Duits, maar veel verder dan enkele woorden kom ik in de meeste andere talen niet.