Paginalimieten
De overvloed aan woorden in beleidsstukken en reglementen op de TU/e maakt het lastig om de kern te vinden, laat staan consistentie. Waar wetenschappers zich strikt houden aan paginalimieten, lijken deze bij beleidsteksten volledig te ontbreken. Misschien wordt het tijd om ook hier grenzen te stellen en helderheid te omarmen.
Als wetenschapper leer je heel vroeg om te gaan met paginalimieten. Artikelen voor workshops, conferenties of zelfs tijdschriften: ze zijn allemaal aan paginalimieten gebonden. Zo kort en bondig mogelijk probeer je je boodschap over te brengen, maar wel op zo’n manier dat de lezer overtuigd is van de wetenschappelijke bijdrage in het werk en in staat is het werk te reproduceren. Als columnist ben je gebonden aan woordlimieten, hoewel de digitale Cursor daar een stuk flexibeler in is dan vroeger de gedrukte Cursor.
Pagina- of woordlimieten zijn niet overal aan de TU/e gemeengoed. Zo zijn beleidsstukken over het algemeen niet aan enige limiet gebonden en daar maken de schrijvers dan ook dankbaar gebruik van; om nog maar te zwijgen van auteurs van juridische teksten die schijnbaar per geschreven woord betaald worden.
Als auteur ben je snel geneigd te veel woorden te gebruiken. Onlangs bereidde ik met een collega een nominatiebrief voor. Wij hadden een prachtige tekst, vonden we zelf, maar helaas bleek deze twee keer te veel woorden te bevatten. We moesten dus stevig gaan schrappen. De uiteindelijke tekst bevat dezelfde inhoud, maar nu in minder dan 1000 woorden. De beoordelingscommissie wil graag de kernboodschap ontvangen, dat is eigenlijk heel logisch.
Met beleidsdocumenten gaat het ook vaak mis. Deze worden snel veel te langdradig, waardoor de kern er lastig uit te halen valt. Sterker nog, als je die documenten wel in volledigheid gaat lezen kom je bijzondere dingen tegen. Zo is het gebruik van AFAS, Unit4, ProActis en Osiris op een computer die niet door de TU/e geleverd is in strijd met de letter van het reglement Computer- en Netwerkgebruik en stelt het meest recente reglement online tentamens hogere eisen aan laptops van studenten dan de notebookregeling.
Door de grootte van die documenten en de daaruit voortvloeiende inconsistenties kun je niet verwachten dat medewerkers of studenten ze heel aandachtig lezen. Ik stel daarom voor dat we voortaan alle beleidsdocumenten een pagina- of woordlimiet opleggen. Een visie moet op één pagina kunnen, een strategie op twee. Een implementatieplan mag vijf pagina’s groot zijn. Het onderwijs- en examenreglement en de regels van de examencommissie? Maximaal 5000 woorden ieder.
Discussie