Helaas blijken wij niet de enige. De faculteit zoekt ambitieuze studenten die een promotietraject van 5 jaar willen combineren met het verzorgen van onderwijs. Een zekere Wil van der Aalst zoekt ambitieuze studenten om in Aachen aan process mining te werken. Maar ook de studententeams zoeken ambitieuze studenten om hun werkzaamheden vorm te geven en de basisvakken in het Bachelor College zoeken ambitieuze studenten om mee te helpen als student assistent. Er is dus sprake van (gezonde) concurrentie op de markt voor ambitieuze studenten.

Gelukkig krijgen we genoeg sollicitaties binnen; er zijn nog steeds meer ambitieuze studenten dan vacatures! Toch valt er iets op bij vrijwel al deze sollicitanten. Ze komen nauwelijks uit Nederland, laat staan uit Eindhoven!

Hoe kan dat?

How kan het dat, aan de TU/e, studenten zo moeilijk te enthousiasmeren zijn voor een carrière als promovendus? Ja, het salaris van een promovendus ligt iets onder de startsalarissen in de industrie. Maar dat is dan ook het enige nadeel. Als promovendus heb je vier tot vijf jaar de tijd om te werken aan wat je leuk vindt (reken er maar op dat dit in het bedrijfsleven niet zo is). Je krijgt de kans om iets van de wereld te zien; al die wetenschappelijke artikelen moeten tenslotte gepresenteerd worden aan collega’s. Je krijgt de kans om te leren hoe het echt is om samen te werken in een internationale, multidisciplinaire werkomgeving.

Vaak houd je aan de promotieperiode naast een doctorstitel ook een hechte groep vrienden over. Vrienden op wie je later een beroep kunt doen als je hun expertise nodig hebt, of, als zij een academische carrière voortzetten, vrienden die contact met jou zullen zoeken om financiering te krijgen voor hun onderzoek.

Afgelopen jaar werd voor de UR verkiezing de nieuwe partij DAS geïntroduceerd. DAS staat voor “De Ambitieuze Student” en zij verworven twee zetels. Er moeten dus ambitieuze studenten zijn. Ik roep dan ook alle ambitieuze studenten op om te solliciteren op promotieplaatsen.