Het was een mooi voorbeeld van een vreedzaam protest. Het type protest waar Amnesty in een recent interview van aangaf dat de TU/e daar niet al teveel beperkingen aan moet opleggen. Vreedzaam demonstreren is immers een mensenrecht.  

Het aangehaalde interview met Amnesty laat echter een belangrijke vraag onbeantwoord, want waar houdt het mensenrecht op vreedzaam demonstreren op? Waar beginnen vandalisme en geweld? Want je mag dan wel het recht hebben om vreedzaam anoniem te demonstreren, je hebt niet het recht om anoniem graffiti op de grond te spuiten, of om schermen kapot te slaan. Dan ben je een grens over gegaan en is het te verwachten dat de TU/e, of de politie, om je identiteit vraagt, al is het alleen maar om de schade te verhalen.  

Zelf mag ik graag mijn mening uiten. Niet anoniem en soms wat scherp, maar altijd zonder vandalisme of geweld. Toch stelt niet iedereen dat altijd op prijs. Toen ik enige jaren geleden hierover een gesprek had met mijn decaan verzuchte hij: “maar Boudewijn, gelijk hebben is niet altijd gelijk krijgen, en gelijk krijgen is niet altijd je zin krijgen.” Ik was toen niet heel blij met die mededeling, maar hij had wel gelijk.  

Als vreedzame demonstrant, moet je dit goed in de gaten houden. Je kunt ervan overtuigd zijn dat je gelijk hebt, maar toch geen gelijk krijgen. Of, zoals bij milieudemonstranten, je krijgt soms zelfs gelijk, maar toch verbreken we de banden met de fossiele industrie niet volledig. Daar moet je als activist tegen kunnen.  

Er ligt echter ook een taak voor bestuurders om zorgvuldig met andere meningen om te gaan. Want, laten we eerlijk wezen, het was niet heel tactisch om tegen de anti-Israël demonstranten vol te houden dat de TU/e geen politieke organisatie is, terwijl de Oekraïense vlag buiten fier wappert.  

Verder sluit ik me vooral aan bij de woorden van mijn mede columnist Willem Mulder: De universiteit hoort een plek te zijn waar kritisch denken centraal staat. Het is bij uitstek de plek voor debat en discussie. Ik zou daaraan willen toevoegen: vreedzaam. De universiteit is bij uitstek de plek voor vreedzaam debat en discussie. 

Boudewijn van Dongen is professor Process Analytics aan de TU/e. Hij schrijft deze column op persoonlijke titel