Ondertussen speelt aan andere universiteiten iets anders. Hier trekken we nog veel volle zalen, maar in Nijmegen en Leiden wordt aan de alarmbel getrokken vanwege leegstromende colleges en roept men op tot meer ‘nieuwe’ lesvormen. Dat het online aanbieden van vakken ook aan onze TU/e speelt, had ik mij niet gerealiseerd, tot me een aantal dingen opviel.

Ten eerste verscheen een paar maanden geleden op de derde verdieping van het MetaForum opeens een volledige opnamestudio voor videocolleges. Ten tweede vertrok van dezelfde verdieping Arjeh Cohen, de decaan van de W&I-faculteit. In zijn laatste stukje voor het magazine Supremum van studievereniging GEWIS schreef hij over zijn nieuwe doel binnen de universiteit: Moocs. Massive Open Online Courses. Vakken waarvoor tienduizenden studenten van waar ook ter wereld zich kunnen inschrijven.

Voor mij kwam de overtuiging dat Moocs grote toegevoegde waarde hebben uit een totaal onverwachte hoek: van Robert, de grootste onderwijshater die ik tot mijn vriendenkring reken. Rond zijn achttiende besloot hij het onderwijs af te zweren. Verschillende pogingen op verschillende scholen om een diploma te halen waren geen succes. Hij zegde zijn vertrouwen in het scholensysteem op, ging zich met zijn eigen projecten bezighouden en keek neer op iedereen die geloofde dat je een beter mens wordt door naar school te gaan.

Kortgeleden verbaasde Robert mij. In een lang, persoonlijk verhaal beschrijft hij hoe hij Moocs ontdekte. Hoe de lage drempel van online onderwijs ertoe leidde dat hij weer was gaan geloven in de droom van studeren aan een universiteit, van boeken en van kennis, en hoe hij voor het eerst in lange tijd weer naar school ging - vanuit thuis. En als dit in de toekomstvisie van de TU/e past, ben ik helemaal voor.