Er zijn medezeggenschappers, debaters, muzikanten en ondernemers. We hebben sporters op hoog niveau, mensen die zich elk weekend ergens als vrijwilliger inzetten en mensen die elke ochtend voor college thuis nog even helpen de koeien te melken. Er zijn mensen die onze zware studies weten te combineren met een van bovengenoemde dingen zonder óóit een deadline te missen, maar ook een heleboel die daar nog niet direct goed mee kunnen omgaan - maar dan is je studententijd een hele vergevingsgezinde leerschool.

De universiteit moet ook die diversiteit vieren en trots zijn op álle excellente studenten, ook als ze uitblinken in iets onorthodox. Dat de rector dan doodleuk zegt dat een student die calculus niet in één keer haalt toch eigenlijk wel heel vervelend is voor de universiteit, of dat zijn CvB nog eens aangeeft dat het wel eens klaar moet zijn met die fulltime bestuursjaren van ons, vind ik dan raar en eerlijk gezegd een beetje ongepast.

Want voor mij is de diversiteit in Eindhoven niet alleen dat we steeds meer vrouwen op de TU hebben, dat er een LGBT-community op gang komt of dat je soms Engels praat tijdens de lunch: diversiteit betekent ook dat er heel veel dingen zijn waar je goed in kunt zijn, en dat we die excellentie best wat meer mogen vieren. Oók als iemand niet met een negen gemiddeld en een honorsverklaring afstudeert.

Deze column is geschreven voor de Diversity-special van Cursor.