Waarom zouden we moeten fuseren? De prestaties van onze TU’s moeten beter. Op het gebied van onderwijs, technici, Nobelprijzen en natuurlijk onze score in de buitensporige collectie University Rankings. Die ontransparante wegingen van parameters, die ons buiten de mondiale top-100 gooien, gelden helaas als leidende heuristieken in our judgmental world.

Om ‘ons’ internationaal te profileren zijn de 3 TU’s gaan samenwerken. De afgelopen jaren zelfs steeds nauwer middels de 3TU-alliantie. Dus nu maar ‘stap 3’ zetten, een fusie? De rationele samensmelting van kernen: “Drie weten er meer dan één”, “een 3TU is meer dan de som der delen”, “3TU is scheepsrecht”, enzovoorts.

Al werpt de 3TU-alliantie zijn vruchten af, een fusie is andere koek. Dat is niet zomaar ‘samenwerken’: een radicale organisatorische samensmelting die wellicht een efficiëntere TU creëert, maar ook een betere? Het zou vooral betekenen dat alle aspirerende ingenieurs naar één plek in het land moeten en drie historische, academische culturen worden gerecombineerd op één oppervlakte. Dit leidt tot culturele incompatibiliteit, met bovendien twee verliezende regio’s.

Kun je dus wel garanderen dat één ‘topinstituut’ het beter zal doen dan drie losse technische universiteiten? Leidt massaliteit tot bedrijvigheid? Ik betwijfel het. Separate specialisaties op de 3 TU’s zijn mogelijk veel efficiënter en leiden niet onder culturele disfunctionaliteit. Ik kijk hiervoor graag naar het kleine Zwitserland met twee top-20 universiteiten, waar je maar €500 collegegeld hoeft te betalen. Wellicht dat het bedrijfsleven en de overheid kunnen investeren in plaats van te fuseren. Hopen dat 3x1 = 3 is namelijk ijdel…