Patent op vakantie
Lieve overwerkte en onwaarschijnlijk ongelukkige minderheid, die na het lezen van mijn titel intern 'HOEZO VAKANTIE?!' schreeuwde. Ja het is ‘de interim’, papers schrijven zichzelf niet en opschieten met afstuderen scheelt geld, dus stress all over the place. Maar lieve minderheid, deze column is ook voor jullie, want mede dankzij jullie harde werk is Eindhoven uitgeroepen tot de meest inventieve regio ter wereld – de meeste patenten per inwoner!
Ik vernam het nieuws op een Noorse camping, zo'n back to nature-camping met WiFi midden op het veld. WiFi? Je wilt je toch helemaal onttrekken van Nederland op vakantie? Dat is niet eenvoudig merkte ik, zeker omdat je daar voor elke millimeter moet vechten. Immers, wat is jouw eigendom als je geen beroep kunt doen op een octrooibureau? Aan welke regels houd je je vast op een Frans hurktoilet? En vooral: hoe verzeker je je van een plekje en eigen je jezelf de beschikbare faciliteiten toe?
Mijn vriendin en ik kampeerden op allerlei campings in Noorwegen, met verscheidene publieke faciliteiten. Meestal waren onze eigen spullen afdoende, maar op de camping in Lillehammer stonden een paar comfortabele, corpulente picknicktafels. Zoals je altijd eerst het gemeenschappelijke eten nuttigt voordat je het eten op je eigen bord opeet, claimden we zo’n schaarse tafel. Helaas had een camper-familie ook interesse: zij ontvoerden onze tafel. Sterker nog, deze 'campernelli’s' (een kampenelli in een camper) hadden er maar liefst drie opgeëist. Deze bullebakken lieten er echter slechts de was op drogen.
Een dag later ontvoerden we ‘onze’ picknicktafel terug: gerechtigheid! Maar hoe konden we ‘onze’ publieke picknicktafel patenteren en beschermen tegen brasacties? Mijn bèta-instinct ging af: tijd voor een pseudo-pseudowetenschappelijk experiment! Een picknicktafel au naturel werd gebrast (de baseline-conditie), dus vanaf dag 2 begonnen we met manipuleren en ‘patenteren’: we lieten *mijn* natte handdoek erop liggen. De ‘campernelli’s’ bleven van onze tafel af, maar brasten een andere tafel die verder weg stond.
Dit bewees natuurlijk nog niks: Een derde conditie was noodzakelijk! Op dag 3 manipuleerden we de tafel door er een decadente 1,5-literfles Evian-bronwater op te zetten. Frans mineraalwater: neutraal en geneigd tot een overgave.
Toch hield het alle campernelli's op afstand. Waarom? Omdat deze ‘privé-fles’ erop stond? Mogelijk, maar ik denk elke ‘markering’ voldoende patentering zou zijn geweest. Dus de volgende keer dat je een schommel ziet en je wilt niet dat daar om 7uur 's ochtends gal kinderen op spelen en jou wakker maken: leg er een Swiffer op. Zorgen dat er altijd een wc vrij is? Zet een doos tampons op de wc-bril. Bang dat je stukje grond wordt ingepikt? Leg alvast AL je tentstokken er neer. Hoppa, niemand zal meer durven jouw patent te tarten.
Het is ook duidelijk dat de TU/e mij als bèta gepatenteerd heeft: het kwam niet in mij op om als een alfa-mannetje de campernelli’s aan te spreken, ik dacht alleen maar aan manipulatie en het betaalde zich uit. Lieve harde vakantiewerkers: Volgend jaar hebben jullie er iets aan!
Discussie